(1)

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην ανακοίνωσή της, της 11 Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο «Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία» («Πράσινη Συμφωνία»), ανέλαβε τη δέσμευση να επανεξετάσει τις διατάξεις σχετικά με τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3). Η Πράσινη Συμφωνία είναι η νέα στρατηγική της Ένωσης για την ανάπτυξη. Αποσκοπεί στον μετασχηματισμό της Ένωσης σε μια οικονομία σύγχρονη, αποδοτική ως προς τη χρήση των πόρων και ανταγωνιστική, στην οποία θα έχουν μηδενιστεί έως το 2050 οι καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (GHG). Αποσκοπεί επίσης στην προστασία, τη διατήρηση και την ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης, καθώς και στην προστασία της υγείας και της ευημερίας των πολιτών της Ένωσης από κινδύνους και επιπτώσεις που σχετίζονται με το περιβάλλον. Η Πράσινη Συμφωνία αποσκοπεί στην αποσύνδεση της οικονομικής ανάπτυξης από τη χρήση των πόρων και στη διασφάλιση της συμμετοχής όλων των περιφερειών και των πολιτών της Ένωσης σε μια κοινωνικά δίκαιη μετάβαση προς ένα βιώσιμο οικονομικό σύστημα όπου κανένα άτομο και καμία περιοχή δεν μένει στο περιθώριο. Θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου της οικοδόμησης μιας οικονομίας στην υπηρεσία των πολιτών, ενισχύοντας την κοινωνική οικονομία της αγοράς της Ένωσης, βοηθώντας να διασφαλιστεί ότι θα είναι έτοιμη για το μέλλον και ότι θα προσφέρει σταθερότητα, απασχόληση, ανάπτυξη και βιώσιμες επενδύσεις.

Οι στόχοι αυτοί είναι ιδιαίτερα σημαντικοί εάν ληφθεί υπόψη η κοινωνικοοικονομική ζημία που προκάλεσε η πανδημία της COVID-19 και η ανάγκη για βιώσιμη και δίκαιη ανάκαμψη χωρίς αποκλεισμούς. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4) καθιστά δεσμευτικό για την Ένωση τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050. Επιπλέον, στην ανακοίνωση που εξέδωσε στις 20 Μαΐου 2020 με τίτλο «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: Επαναφορά της φύσης στη ζωή μας», η Επιτροπή δεσμεύεται να διασφαλίσει την αποκατάσταση, την ανθεκτικότητα και την επαρκή προστασία όλων των οικοσυστημάτων του πλανήτη έως το 2050. Η εν λόγω στρατηγική έχει ως στόχο να θέσει τη βιοποικιλότητα της Ευρώπης σε πορεία ανάκαμψης έως το 2030.

(2)

Στην ανακοίνωσή της, της 8ης Μαρτίου 2018, με τίτλο «Σχέδιο δράσης: Χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης («Σχέδιο δράσης για τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης»), η Επιτροπή θέσπισε μέτρα για την επίτευξη των ακόλουθων στόχων: τον αναπροσανατολισμό των ροών κεφαλαίων προς αειφόρες επενδύσεις προκειμένου να επιτευχθεί διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, τη διαχείριση χρηματοοικονομικών κινδύνων που προκύπτουν από την κλιματική αλλαγή, την εξάντληση των πόρων, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και από κοινωνικά ζητήματα, και την ενίσχυση της διαφάνειας και του μακρόπνοου χαρακτήρα των οικονομικών δραστηριοτήτων. Η δημοσιοποίηση συναφών, συγκρίσιμων και αξιόπιστων πληροφοριών βιωσιμότητας από ορισμένες κατηγορίες επιχειρήσεων αποτελεί προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων αυτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εξέδωσαν μια σειρά νομοθετικών πράξεων στο πλαίσιο της εφαρμογής του σχεδίου δράσης για τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/2088 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) διέπει τον τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές και οι χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι θα πρέπει να δημοσιοποιούν πληροφορίες βιωσιμότητας στους τελικούς επενδυτές και τους κατόχους περιουσιακών στοιχείων.

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2020/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) δημιουργεί ένα σύστημα ταξινόμησης περιβαλλοντικά βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων με στόχο την ενίσχυση των βιώσιμων επενδύσεων και την καταπολέμηση της «προβολής ψευδοοικολογικής ταυτότητας» χρηματοπιστωτικών προϊόντων που αναφέρονται παράτυπα ως βιώσιμα. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/2089 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), ο οποίος συμπληρώνεται με τους κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμούς (ΕΕ) 2020/1816 (8), (ΕΕ) 2020/1817 (9) και (ΕΕ) 2020/1818 (10) της Επιτροπής, θεσπίζει απαιτήσεις περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση («ESG») γνωστοποιήσεων για τους διαχειριστές δεικτών και ελάχιστα πρότυπα για την κατασκευή ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και των ευθυγραμμισμένων με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακών δεικτών αναφοράς.

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) επιβάλλει στα μεγάλα ιδρύματα που έχουν εκδώσει τίτλους, οι οποίοι έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά, την υποχρέωση να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με τους περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς και σχετικούς με τη διακυβέρνηση κινδύνους από τις 28 Ιουνίου 2022. Το πλαίσιο προληπτικής εποπτείας των επιχειρήσεων επενδύσεων, που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2033 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) και την οδηγία (ΕΕ) 2019/2034 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13), περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με την καθιέρωση της διάστασης των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση κινδύνων στη διαδικασία εποπτικού ελέγχου και αξιολόγησης (SREP) από τις αρμόδιες αρχές και περιλαμβάνει απαιτήσεις γνωστοποίησης των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και σχετικών με τη διακυβέρνηση κινδύνων για τις επιχειρήσεις επενδύσεων, οι οποίες εφαρμόζονται από 26 Δεκεμβρίου 2022. Στις 6 Ιουλίου 2021, η Επιτροπή ενέκρινε επίσης πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τα ευρωπαϊκά πράσινα ομόλογα, σε συνέχεια του σχεδίου δράσης για τη χρηματοδότηση της βιώσιμης ανάπτυξης.

(3)

Στην ανακοίνωσή της, της 17ης Ιουνίου 2019, με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών: συμπλήρωμα σχετικά με την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα» («Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα»), η Επιτροπή τόνισε τα οφέλη της υποβολής εκθέσεων σχετικά με το κλίμα για τις εταιρείες, όπως ειδικότερα η ευαισθητοποίηση και η κατανόηση των κινδύνων και των ευκαιριών που σχετίζονται με το κλίμα εντός της εταιρείας, η διαφοροποίηση της βάσης των επενδυτών, η δημιουργία χαμηλότερου κόστους κεφαλαίου και η βελτίωση του εποικοδομητικού διαλόγου με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Επιπλέον, η πολυμορφία στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών μπορεί να επηρεάσει τη λήψη αποφάσεων, την εταιρική διακυβέρνηση και την ανθεκτικότητα.

(4)

Στα συμπεράσματά του, της 5ης Δεκεμβρίου 2019, σχετικά με την εμβάθυνση της Ένωσης Κεφαλαιαγορών, το Συμβούλιο υπογράμμισε τη σημασία της ύπαρξης αξιόπιστων, συγκρίσιμων και συναφών πληροφοριών για τους κινδύνους, τις ευκαιρίες και τις επιπτώσεις που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα, και κάλεσε την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο ανάπτυξης ενός ευρωπαϊκού προτύπου υποβολής μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών.

(5)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του, της 29ης Μαΐου 2018, σχετικά με τη βιώσιμη χρηματοδότηση (14), ζήτησε να αναπτυχθούν περαιτέρω οι απαιτήσεις για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών στο πλαίσιο της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του, της 17ης Δεκεμβρίου 2020, σχετικά με τη βιώσιμη εταιρική διακυβέρνηση (15), χαιρέτισε τη δέσμευση της Επιτροπής να επανεξετάσει την οδηγία 2013/34/ΕΕ και εξέφρασε την ανάγκη να θεσπιστεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο της Ένωσης για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών, το οποίο θα περιλαμβάνει υποχρεωτικά πρότυπα της Ένωσης για την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε την επέκταση του πεδίου εφαρμογής των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων σε επιπλέον κατηγορίες επιχειρήσεων, καθώς και την καθιέρωση υποχρέωσης ελέγχου.

(6)

Στο ψήφισμά της, της 25ης Σεπτεμβρίου 2015, με τίτλο «Μετασχηματισμός του κόσμου μας: η Ατζέντα του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη («Ατζέντα 2030»), η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ενέκρινε ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Στο επίκεντρο της Ατζέντας 2030 βρίσκονται οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ («ΣΒΑ») και καλύπτονται οι τρεις διαστάσεις της βιωσιμότητας: οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική. Η ανακοίνωση της Επιτροπής, της 22ας Νοεμβρίου 2016 με τίτλο «Επόμενα βήματα για ένα βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον: Ευρωπαϊκή δράση για την αειφορία» συνδέει τους ΣΒΑ με το ενωσιακό πλαίσιο πολιτικής με στόχο να εξασφαλιστεί η συμπερίληψη των στόχων αυτών εξαρχής σε όλες τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες πολιτικής της Ένωσης, τόσο εντός της Ένωσης όσο και παγκοσμίως. Στα συμπεράσματά του, της 20ής Ιουνίου 2017, με θέμα «Βιώσιμο ευρωπαϊκό μέλλον: η ανταπόκριση της ΕΕ στην Ατζέντα του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη», το Συμβούλιο επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Ένωσης και των κρατών μελών της να υλοποιήσουν την Ατζέντα του 2030 με πλήρη, συνεκτικό, συνολικό, ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο, σε στενή συνεργασία με τους εταίρους τους και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη.

(7)

Η οδηγία 2014/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16) τροποποίησε την οδηγία 2013/34/ΕΕ όσον αφορά τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών από ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους. Με την οδηγία 2014/95/ΕΕ θεσπίστηκε η υποχρέωση των επιχειρήσεων να δημοσιοποιούν πληροφορίες σε σχέση, τουλάχιστον, με περιβαλλοντικά θέματα, κοινωνικά θέματα και θέματα σχετικά με τους εργαζομένους, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και θέματα σχετικά με τη δωροδοκία. Όσον αφορά τα θέματα αυτά, η οδηγία 2014/95/ΕΕ επιβάλλει στις επιχειρήσεις την υποχρέωση να δημοσιοποιούν πληροφορίες στους ακόλουθους τομείς υποβολής στοιχείων: επιχειρηματικό μοντέλο· πολιτικές, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζουν· τα αποτελέσματα των εν λόγω πολιτικών· κίνδυνοι και διαχείριση κινδύνων· και βασικοί δείκτες επιδόσεων που σχετίζονται με την επιχείρηση.

(8)

Πολλά ενδιαφερόμενα μέρη θεωρούν ότι ο όρος «μη χρηματοοικονομικές» είναι ανακριβής, ιδίως επειδή υποδηλώνει ότι οι εν λόγω πληροφορίες δεν έχουν οικονομική σημασία. Ωστόσο, οι πληροφορίες αυτές αποκτούν ολοένα μεγαλύτερη οικονομική σημασία. Πολλοί οργανισμοί, πρωτοβουλίες και επαγγελματίες στον τομέα της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας αναφέρονται σε πληροφορίες «βιωσιμότητας». Ως εκ τούτου, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται ο όρος «πληροφορίες βιωσιμότητας» αντί του όρου «μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες». Συνεπώς, η οδηγία 2013/34/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να ληφθεί υπόψη η εν λόγω μεταβολή στην ορολογία.

(9)

Αν οι επιχειρήσεις κατάρτιζαν βελτιωμένες εκθέσεις βιωσιμότητας, οι τελικοί δικαιούχοι θα ήταν πολίτες και αποταμιευτές, συμπεριλαμβανομένων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των εκπροσώπων των εργατών, που θα ενημερώνονταν επαρκώς και θα μπορούσαν έτσι να συμμετέχουν καλύτερα στον κοινωνικό διάλογο. Οι αποταμιευτές που επιθυμούν να επενδύσουν με βιώσιμο τρόπο θα έχουν την ευκαιρία να το πράξουν, ενώ όλοι οι πολίτες θα μπορούσαν να επωφελούνται από ένα σταθερό, βιώσιμο και χωρίς αποκλεισμούς οικονομικό σύστημα. Για την υλοποίηση των εν λόγω οφελών, οι πληροφορίες βιωσιμότητας που δημοσιοποιούνται στις ετήσιες εκθέσεις των επιχειρήσεων θα πρέπει να απευθύνονται πρώτα σε δύο κύριες ομάδες χρηστών. Η πρώτη ομάδα χρηστών αποτελείται από επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των διαχειριστών περιουσιακών στοιχείων, οι οποίοι επιθυμούν να κατανοήσουν καλύτερα τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που θέτουν τα ζητήματα βιωσιμότητας για τις επενδύσεις τους, καθώς και τις επιπτώσεις των επενδύσεων αυτών στους ανθρώπους και το περιβάλλον. Η δεύτερη ομάδα χρηστών αποτελείται από παράγοντες της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των κοινωνικών εταίρων, οι οποίοι επιθυμούν μεγαλύτερη λογοδοσία των επιχειρήσεων όσον αφορά τις επιπτώσεις τους στους ανθρώπους και το περιβάλλον. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη θα μπορούσαν επίσης να κάνουν χρήση των πληροφοριών βιωσιμότητας που δημοσιοποιούνται στις ετήσιες εκθέσεις, ιδίως για να προωθηθεί η συγκρισιμότητα μεταξύ και εντός των τομέων της αγοράς.

Οι επιχειρηματικοί εταίροι των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των πελατών, θα μπορούσαν να βασίζονται στις πληροφορίες βιωσιμότητας για να κατανοούν και, όταν κρίνεται σκόπιμο, να αναφέρουν τους κινδύνους τους και τις επιπτώσεις όσον αφορά τη βιωσιμότητα καθ’ όλο το μήκος των δικών τους αλυσίδων αξίας. Οι φορείς χάραξης πολιτικής και οι περιβαλλοντικοί οργανισμοί μπορούν να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες αυτές, κυρίως σε συγκεντρωτική βάση, για την παρακολούθηση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών τάσεων, για τη συμβολή σε περιβαλλοντικούς λογαριασμούς και για την τεκμηρίωση της δημόσιας πολιτικής. Ορισμένοι ιδιώτες πολίτες και καταναλωτές συμβουλεύονται άμεσα τις ετήσιες εκθέσεις των επιχειρήσεων, αλλά ενδέχεται να χρησιμοποιούν τις πληροφορίες βιωσιμότητας έμμεσα, για παράδειγμα κατά την εξέταση των συμβουλών ή της γνώμης που διατυπώνουν χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι ή μη κυβερνητικές οργανώσεις. Πολλοί επενδυτές και διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων αγοράζουν πληροφορίες βιωσιμότητας από τρίτους παρόχους δεδομένων, οι οποίοι συλλέγουν τις πληροφορίες από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιοποιημένων εταιρικών εκθέσεων.

(10)

Η αγορά πληροφοριών βιωσιμότητας αναπτύσσεται ταχέως και ο ρόλος των τρίτων παρόχων δεδομένων αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία δεδομένων των νέων υποχρεώσεων που πρέπει να εκπληρώνουν οι επενδυτές και οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων. Με την αυξημένη διαθεσιμότητα αναλυτικών δεδομένων, οι πληροφορίες βιωσιμότητας θα πρέπει να έχουν πιο εύλογο κόστος. Οι τροποποιήσεις στην οδηγία 2013/34/EE, οι οποίες προβλέπονται στην παρούσα τροποποιητική οδηγία, αναμένεται να ενισχύσουν τη συγκρισιμότητα των δεδομένων και να εναρμονίσουν τα πρότυπα. Αναμένεται ότι οι πρακτικές των τρίτων παρόχων δεδομένων θα βελτιωθούν και ότι η εμπειρογνωμοσύνη θα αυξηθεί σε αυτόν τον τομέα, με δυνατότητες δημιουργίας θέσεων εργασίας.

(11)

Τα τελευταία έτη παρατηρείται πολύ σημαντική αύξηση της ζήτησης για πληροφορίες εταιρικής βιωσιμότητας, ιδίως από την πλευρά της επενδυτικής κοινότητας. Αυτή η αύξηση της ζήτησης οφείλεται στη μεταβαλλόμενη φύση των κινδύνων για τις επιχειρήσεις και στην ολοένα και μεγαλύτερη επίγνωση που έχουν οι επενδυτές όσον αφορά τις οικονομικές επιπτώσεις των εν λόγω κινδύνων. Αυτό ισχύει ειδικότερα στην περίπτωση των χρηματοοικονομικών κινδύνων που αφορούν το κλίμα. Επιπλέον, αυξάνεται η επίγνωση τόσο των κινδύνων όσο και των ευκαιριών για τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις που προκύπτουν από άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως η απώλεια βιοποικιλότητας, και ζητήματα υγείας και κοινωνικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων της παιδικής εργασίας και της αναγκαστικής εργασίας. Η αύξηση της ζήτησης για πληροφορίες βιωσιμότητας οφείλεται επίσης στην αύξηση των επενδυτικών προϊόντων που επιδιώκουν ρητά την τήρηση ορισμένων προτύπων βιωσιμότητας ή την επίτευξη ορισμένων στόχων βιωσιμότητας και τη διασφάλιση της συνοχής με τη φιλοδοξία της συμφωνίας του Παρισιού στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή που εγκρίθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2015 (η «Συμφωνία του Παρισιού»), της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τη βιολογική ποικιλότητα και των πολιτικών της Ένωσης. Μέρος της αύξησης αυτής είναι λογική συνέπεια της νομοθεσίας της Ένωσης που θεσπίστηκε πρόσφατα, κυρίως των κανονισμών (ΕΕ) 2019/2088 και (ΕΕ) 2020/852. Ένα άλλο μέρος της εν λόγω αύξησης θα είχε προκύψει σε κάθε περίπτωση, λόγω της ραγδαίως μεταβαλλόμενης ευαισθητοποίησης των πολιτών, των προτιμήσεων των καταναλωτών και των πρακτικών της αγοράς. Η πανδημία της COVID-19 έχει επιταχύνει περαιτέρω την αύξηση των αναγκών πληροφόρησης των χρηστών, κυρίως επειδή αποκάλυψε την ευπάθεια των εργαζομένων και των αλυσίδων αξίας των επιχειρήσεων. Οι πληροφορίες σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι επίσης σημαντικές στο πλαίσιο του μετριασμού μελλοντικών πανδημιών, με την ανθρωπογενή διαταραχή των οικοσυστημάτων να συνδέεται όλο και περισσότερο με την εμφάνιση και τη διάδοση ασθενειών.

(12)

Οι ίδιες οι επιχειρήσεις επωφελούνται από την υποβολή εκθέσεων υψηλής ποιότητας σε θέματα βιωσιμότητας. Η αύξηση του αριθμού των επενδυτικών προϊόντων που επιδιώκουν να επιτύχουν στόχους βιωσιμότητας σημαίνει ότι η άρτια υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας μπορεί να ενισχύσει την πρόσβαση μιας επιχείρησης σε χρηματοοικονομικά κεφάλαια. Η υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας μπορεί να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να προσδιορίζουν και να διαχειρίζονται τους δικούς τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που σχετίζονται με θέματα βιωσιμότητας. Μπορεί να αποτελέσει τη βάση για καλύτερο διάλογο και επικοινωνία μεταξύ των επιχειρήσεων και των ενδιαφερόμενων μερών, ενώ μπορεί επίσης να συμβάλει στη βελτίωση της φήμης των επιχειρήσεων. Επιπλέον, μια συνεκτική βάση για την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας με τη μορφή προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα οδηγούσε στην παροχή σχετικών και επαρκών πληροφοριών και, συνεπώς, θα μείωνε σημαντικά τα ad hoc αιτήματα παροχής πληροφοριών.

(13)

Η έκθεση της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2021, σχετικά με τις ρήτρες επανεξέτασης των οδηγιών 2013/34/ΕΕ, 2014/95/ΕΕ και 2013/50/ΕΕ, και ο συνοδευτικός έλεγχος καταλληλότητας του πλαισίου της ΕΕ για τη δημόσια υποβολή εκθέσεων από τις εταιρείες («έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τις ρήτρες επανεξέτασης και τον συνοδευτικό έλεγχο καταλληλότητας»), εντόπισε προβλήματα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της οδηγίας 2014/95/ΕΕ. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις ότι πολλές επιχειρήσεις δεν δημοσιοποιούν ουσιώδεις πληροφορίες για όλα τα βασικά θέματα που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με το κλίμα, όπως το σύνολο των εκπομπών GHG και οι παράγοντες που επηρεάζουν τη βιοποικιλότητα. Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι η περιορισμένη συγκρισιμότητα και αξιοπιστία των πληροφοριών βιωσιμότητας αποτελούν σημαντικά προβλήματα. Επιπλέον, πολλές επιχειρήσεις από τις οποίες οι χρήστες χρειάζεται να λάβουν πληροφορίες βιωσιμότητας δεν είναι υποχρεωμένες να υποβάλλουν τέτοιες πληροφορίες. Συνεπώς, υπάρχει σαφής ανάγκη για ένα ισχυρό και οικονομικά προσιτό πλαίσιο υποβολής εκθέσεων, συνοδευόμενο από αποτελεσματικές πρακτικές ελέγχου για τη διασφάλιση της αξιοπιστίας των δεδομένων και την αποφυγή της προβολής ψευδοοικολογικής ταυτότητας και της διπλής μέτρησης.

(14)

Ελλείψει μέτρων πολιτικής, αναμένεται να αυξηθεί το χάσμα μεταξύ των αναγκών πληροφόρησης των χρηστών και των πληροφοριών βιωσιμότητας που παρέχονται από τις επιχειρήσεις. Το εν λόγω χάσμα έχει σημαντικές αρνητικές συνέπειες. Οι επενδυτές δεν έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν επαρκώς υπόψη στις επενδυτικές τους αποφάσεις τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα. Η συγκέντρωση πολλών επενδυτικών αποφάσεων που δεν λαμβάνουν επαρκώς υπόψη τους κινδύνους που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα ενδέχεται να δημιουργήσει συστημικούς κινδύνους που απειλούν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και διεθνείς οργανισμοί, όπως το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, επέστησαν την προσοχή στους εν λόγω συστημικούς κινδύνους, ιδίως όσον αφορά το κλίμα. Οι επενδυτές έχουν επίσης περιορισμένη δυνατότητα να διοχετεύουν χρηματοοικονομικούς πόρους σε επιχειρήσεις και οικονομικές δραστηριότητες που αντιμετωπίζουν και δεν επιδεινώνουν τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα, κατάσταση που υπονομεύει τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας, του σχεδίου δράσης για τη χρηματοδότηση της αειφόρου ανάπτυξης και τη συμφωνία του Παρισιού. Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι κοινωνικοί εταίροι, οι κοινότητες που επηρεάζονται από τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν περιορισμένη δυνατότητα να καθιστούν τις επιχειρήσεις υπόλογες για τις επιπτώσεις τους στους ανθρώπους και το περιβάλλον. Αυτό δημιουργεί έλλειμμα λογοδοσίας και θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμηλότερα επίπεδα εμπιστοσύνης των πολιτών στις επιχειρήσεις, εξέλιξη που θα μπορούσε να έχει, με τη σειρά της, αρνητικές επιπτώσεις στην αποτελεσματική λειτουργία της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς. Η έλλειψη ευρέως αποδεκτών μετρήσεων και μεθόδων μέτρησης, αποτίμησης και διαχείρισης των κινδύνων που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα αποτελεί επίσης εμπόδιο στις προσπάθειες των επιχειρήσεων να διασφαλίσουν ότι τα επιχειρηματικά μοντέλα και οι δραστηριότητές τους έχουν βιώσιμο χαρακτήρα. Η έλλειψη πληροφοριών βιωσιμότητας από τις επιχειρήσεις περιορίζει επίσης τη δυνατότητα των ενδιαφερόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων της κοινωνίας των πολιτών, των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των εκπροσώπων των εργαζομένων, να ξεκινήσουν κοινωνικό διάλογο με τις επιχειρήσεις για θέματα βιωσιμότητας.

(15)

Η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τις ρήτρες επανεξέτασης και τον συνοδευτικό έλεγχο καταλληλότητας διαπίστωνε επίσης σημαντική αύξηση των αιτημάτων παροχής πληροφοριών προς επιχειρήσεις σχετικά με θέματα βιωσιμότητας, με στόχο την αντιμετώπιση του υφιστάμενου χάσματος πληροφοριών ανάμεσα στις ανάγκες των χρηστών για πληροφορίες και στις διαθέσιμες εταιρικές πληροφορίες βιωσιμότητας. Επιπλέον, οι υφιστάμενες προσδοκίες για τη χρήση ευρέος φάσματος διαφορετικών πλαισίων και προτύπων από τις επιχειρήσεις είναι πιθανό να συνεχιστούν και μπορεί ακόμη και να ενταθούν, δεδομένου ότι η αξία που αποδίδεται στις πληροφορίες βιωσιμότητας εξακολουθεί να αυξάνεται. Ελλείψει μέτρων πολιτικής για την επίτευξη συναίνεσης όσον αφορά τις πληροφορίες που θα πρέπει να υποβάλλουν οι επιχειρήσεις, θα υπάρξουν σημαντικές αυξήσεις σε όρους δαπανών και επιβάρυνσης τόσο για τις επιχειρήσεις που υποβάλλουν εκθέσεις όσο και για τους χρήστες των εν λόγω πληροφοριών.

(16)

Το υφιστάμενο χάσμα πληροφοριών καθιστά πιο πιθανή τη θέσπιση εθνικών κανόνων ή προτύπων με μεγαλύτερη απόκλιση σε κάθε κράτος μέλος. Οι διαφορετικές απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων στα διάφορα κράτη μέλη θα μπορούσαν να δημιουργήσουν πρόσθετο κόστος και πολυπλοκότητα για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε διασυνοριακό επίπεδο και, ως εκ τούτου, να υπονομεύσουν τόσο την εσωτερική αγορά όσο και το δικαίωμα εγκατάστασης και την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων σε ολόκληρη την Ένωση. Οι εν λόγω διαφορετικές απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων ενδέχεται επίσης να καταστήσουν λιγότερο συγκρίσιμες τις πληροφορίες που υποβάλλονται σε διασυνοριακό επίπεδο, υπονομεύοντας την Ένωση Κεφαλαιαγορών.

(17)

Τα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ ισχύουν για μεγάλες επιχειρήσεις που είναι οντότητες δημοσίου συμφέροντος με μέσο αριθμό εργαζομένων άνω των 500, καθώς και για οντότητες δημοσίου συμφέροντος που είναι μητρικές επιχειρήσεις ενός μεγάλου ομίλου, των οποίων ο μέσος αριθμός εργαζομένων υπερβαίνει τους 500, σε ενοποιημένη βάση, αντίστοιχα. Λόγω της αύξησης των αναγκών των χρηστών για πληροφορίες βιωσιμότητας, θα πρέπει να απαιτείται η υποβολή πληροφοριών βιωσιμότητας από επιπλέον κατηγορίες επιχειρήσεων. Επομένως, είναι σκόπιμο να επιβάλλεται σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις και όλες τις επιχειρήσεις, εκτός από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση η υποχρέωση υποβολής πληροφοριών βιωσιμότητας. Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας που τροποποιούν τα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ καθορίζουν ρητά το πεδίο εφαρμογής των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων με αναφορά στα άρθρα 2 και 3 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Συνεπώς, δεν απλουστεύουν και δεν τροποποιούν άλλη απαίτηση, και ο περιορισμός των εξαιρέσεων για τις οντότητες δημοσίου συμφέροντος που προβλέπεται στο άρθρο 40 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ δεν εφαρμόζεται. Ειδικότερα, οι οντότητες δημοσίου συμφέροντος δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μεγάλες επιχειρήσεις για τους σκοπούς των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επιτρέπεται στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση, οι οποίες είναι οντότητες δημοσίου συμφέροντος, να υποβάλλουν εκθέσεις με βάση τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Επιπλέον, όλες οι επιχειρήσεις που είναι μητρικές επιχειρήσεις μεγάλων ομίλων θα πρέπει να καταρτίζουν εκθέσεις βιωσιμότητας σε επίπεδο ομίλου. Επιπλέον, δεδομένου ότι το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 αναφέρεται στο άρθρο 19α και στο άρθρο 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, οι επιχειρήσεις που προστίθενται στο πεδίο εφαρμογής των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει επίσης να συμμορφώνονται με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852.

(18)

Η προβλεπόμενη στην παρούσα τροποποιητική οδηγία απαίτηση δημοσιοποίησης πληροφοριών σχετικά με θέματα βιωσιμότητας και από μεγάλες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες δεν έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση δικαιολογείται κυρίως από ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις και τη λογοδοσία των εν λόγω επιχειρήσεων, μεταξύ άλλων μέσω της αλυσίδας αξίας τους. Από την άποψη αυτή, όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να υπόκεινται στις ίδιες απαιτήσεις δημοσιοποίησης πληροφοριών βιωσιμότητας. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές χρειάζονται επίσης πληροφορίες και από αυτές τις μεγάλες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες δεν έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση.

(19)

Η προβλεπόμενη στην παρούσα τροποποιητική οδηγία απαίτηση δημοσιοποίησης πληροφοριών σχετικά με θέματα βιωσιμότητας και από επιχειρήσεις τρίτων χωρών των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση έχει ως στόχο να ανταποκριθεί στις ανάγκες των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές για πληροφορίες από τις εν λόγω επιχειρήσεις ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να κατανοούν τους κινδύνους και τις επιπτώσεις των επενδύσεών τους και να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις γνωστοποίησης που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088.

(20)

Οι επιχειρήσεις τρίτων χωρών που ασκούν σημαντική δραστηριότητα στο έδαφος της Ένωσης θα πρέπει επίσης να υποχρεούνται να παρέχουν πληροφορίες βιωσιμότητας, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις τους σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι επιχειρήσεις τρίτων χωρών είναι υπόλογες για τις επιπτώσεις τους στους ανθρώπους και στο περιβάλλον και ότι υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού για τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην εσωτερική αγορά. Ως εκ τούτου, οι επιχειρήσεις τρίτων χωρών που παράγουν καθαρό κύκλο εργασιών άνω των 150 εκατομμυρίων EUR στην Ένωση και οι οποίες διαθέτουν θυγατρική επιχείρηση ή υποκατάστημα στο έδαφος της Ένωσης, θα πρέπει να υπόκεινται σε απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Προκειμένου να διασφαλιστούν η αναλογικότητα και η εκτελεστότητα των εν λόγω απαιτήσεων, το κατώτατο όριο του κύκλου εργασιών άνω των 40 εκατομμυρίων EUR θα πρέπει να εφαρμόζεται στα υποκαταστήματα επιχειρήσεων τρίτων χωρών, και το κατώτατο όριο που σχετίζεται με τον χαρακτηρισμό ως μεγάλης επιχείρησης ή μικρής ή μεσαίας επιχείρησης, εξαιρουμένων των πολύ μικρών επιχειρήσεων, της οποίας οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση θα πρέπει να εφαρμόζεται στις θυγατρικές επιχειρήσεις επιχειρήσεων τρίτων χωρών, καθώς οι εν λόγω θυγατρικές επιχειρήσεις και υποκαταστήματα θα πρέπει να είναι υπεύθυνα για τη δημοσίευση της έκθεσης βιωσιμότητας της επιχείρησης της τρίτης χώρας. Οι εκθέσεις βιωσιμότητας που δημοσιεύονται από τη θυγατρική επιχείρηση ή το υποκατάστημα επιχείρησης τρίτης χώρας θα πρέπει να καταρτίζονται με βάση πρότυπα που θα εγκριθούν έως τις 30 Ιουνίου 2024 από την Επιτροπή με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

Η θυγατρική επιχείρηση ή το υποκατάστημα επιχείρησης τρίτης χώρας θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να υποβάλλει εκθέσεις σύμφωνα με τα πρότυπα που ισχύουν για τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση, ή σύμφωνα με πρότυπα που θεωρούνται ισοδύναμα δυνάμει εκτελεστικής πράξης. Σε περίπτωση που η επιχείρηση της τρίτης χώρας δεν παρέχει όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται βάσει της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας, παρά τις βέλτιστες προσπάθειες που καταβάλλει η θυγατρική επιχείρηση ή το υποκατάστημα της εν λόγω επιχείρησης της τρίτης χώρας για να λάβει τις απαραίτητες πληροφορίες, η εν λόγω θυγατρική επιχείρηση ή υποκατάστημα θα πρέπει να παρέχει όλες τις πληροφορίες που έχει στην κατοχή της και να εκδίδει δήλωση όπου θα αναφέρεται ότι η επιχείρηση της τρίτης χώρας δεν διέθεσε τις υπόλοιπες απαιτούμενες πληροφορίες. Προκειμένου να διασφαλιστούν η ποιότητα και η αξιοπιστία της υποβολής εκθέσεων, οι εκθέσεις βιωσιμότητας των επιχειρήσεων τρίτων χωρών θα πρέπει να δημοσιεύονται συνοδευόμενες από γνώμη διασφάλισης που διατυπώνεται από πρόσωπο ή επιχείρηση που έχει εξουσιοδοτηθεί να γνωμοδοτεί επί της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο είτε της επιχείρησης της τρίτης χώρας είτε κάποιου κράτους μέλους. Σε περίπτωση που δεν παρέχεται η συγκεκριμένη γνώμη διασφάλισης, η θυγατρική επιχείρηση ή το υποκατάστημα της επιχείρησης της τρίτης χώρας θα πρέπει να εκδίδει δήλωση όπου θα αναφέρεται ότι η επιχείρηση της τρίτης χώρας δεν παρέσχε την αναγκαία γνώμη διασφάλισης. Η έκθεση βιωσιμότητας θα πρέπει να είναι προσβάσιμη δωρεάν στο κοινό μέσω των κεντρικών, εμπορικών, ή εταιρικών μητρώων των κρατών μελών ή, εναλλακτικά, στον δικτυακό τόπο της θυγατρικής επιχείρησης ή του υποκαταστήματος της επιχείρησης της τρίτης χώρας.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να ενημερώνουν την Επιτροπή σε ετήσια βάση σχετικά με τις θυγατρικές επιχειρήσεις ή τα υποκαταστήματα των επιχειρήσεων τρίτων χωρών που τήρησαν την απαίτηση δημοσίευσης και σχετικά με τις περιπτώσεις στις οποίες δημοσιεύθηκε έκθεση, αλλά η θυγατρική επιχείρηση ή το υποκατάστημα της επιχείρησης της τρίτης χώρας έχει δηλώσει ότι δεν μπορεί να λάβει τις απαραίτητες πληροφορίες από την επιχείρηση της τρίτης χώρας. Η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιοποιεί στον ιστότοπό της κατάλογο των επιχειρήσεων τρίτων χωρών που έχουν δημοσιεύσει έκθεση βιωσιμότητας.

(21)

Δεδομένης της αυξανόμενης σημασίας των κινδύνων που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα και λαμβανομένου υπόψη ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση αποτελούν σημαντικό ποσοστό του συνολικού αριθμού των επιχειρήσεων των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση, είναι σκόπιμο να επιβάλλεται και στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εκτός από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση η υποχρέωση δημοσιοποίησης πληροφοριών σχετικά με θέματα βιωσιμότητας, ώστε να διασφαλίζεται η προστασία των επενδυτών. Η θέσπιση μιας τέτοιας απαίτησης θα διευκολύνει την εξασφάλιση της δυνατότητας των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές να συμπεριλαμβάνουν μικρότερες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση σε επενδυτικά χαρτοφυλάκια με βάση τη δημοσιοποίηση των πληροφοριών βιωσιμότητας που χρειάζονται οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Ως εκ τούτου, θα συμβάλει στην προστασία και την ενίσχυση της πρόσβασης των μικρότερων επιχειρήσεων των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση σε χρηματοοικονομικά κεφάλαια και θα αποτρέψει τις διακρίσεις σε βάρος των εν λόγω επιχειρήσεων από την πλευρά των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Η θέσπιση της απαίτησης δημοσιοποίησης πληροφοριών για θέματα βιωσιμότητας από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εκτός από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση είναι επίσης απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι οι συμμετέχοντες στις χρηματοπιστωτικές αγορές διαθέτουν τις πληροφορίες που χρειάζονται από τις επιχειρήσεις στις οποίες πραγματοποιούνται επενδύσεις, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να συμμορφώνονται με τις δικές τους απαιτήσεις γνωστοποίησης βιωσιμότητας που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Θα πρέπει επίσης να δοθεί στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση η δυνατότητα να υποβάλλουν εκθέσεις σύμφωνα με πρότυπα που είναι αναλογικά προς τις ικανότητες και τους πόρους τους και σχετικά με την κλίμακα και την πολυπλοκότητα των δραστηριοτήτων τους. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες δεν έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση θα πρέπει επίσης να έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν να χρησιμοποιούν τα αναλογικά αυτά πρότυπα σε εθελοντική βάση.

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα αποτελούν σημείο αναφοράς για τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των απαιτήσεων που θεσπίζονται με την παρούσα τροποποιητική οδηγία όσον αφορά το επίπεδο των πληροφοριών βιωσιμότητας που θα μπορούν ευλόγως να ζητούν από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν προμηθευτές ή πελάτες στις αλυσίδες αξίας των εν λόγω επιχειρήσεων. Επιπλέον, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση θα πρέπει να λάβουν επαρκή χρόνο για να προετοιμαστούν για την εφαρμογή των διατάξεων που απαιτούν την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, λόγω του μικρότερου μεγέθους και των πιο περιορισμένων πόρων τους, και δεδομένων των δυσχερών οικονομικών συνθηκών που δημιούργησε η πανδημία της COVID-19. Ως εκ τούτου, οι διατάξεις σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας από τις εταιρείες όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, εκτός από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση θα πρέπει να εφαρμόζονται για τα οικονομικά έτη που αρχίζουν την 1η Ιανουαρίου 2026 ή μεταγενέστερα. Μετά την ημερομηνία αυτή, για μεταβατική περίοδο δύο ετών, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα εξαίρεσης από τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που ορίζονται στην παρούσα τροποποιητική οδηγία, υπό την προϋπόθεση ότι αναφέρουν συνοπτικά στην έκθεση διαχείρισής τους τους λόγους για τους οποίους δεν έχουν παρασχεθεί οι πληροφορίες βιωσιμότητας.

(22)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να αξιολογήσουν τον αντίκτυπο που θα έχουν στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις τα οικεία εθνικά μέτρα μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο, ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτές δεν πλήττονται δυσανάλογα, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις πολύ μικρές επιχειρήσεις και στην αποφυγή περιττού διοικητικού φόρτου. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο θέσπισης μέτρων για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων κατά την εφαρμογή των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(23)

Η οδηγία 2004/109/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17) εφαρμόζεται σ τις επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση. Για να διασφαλίζεται ότι οι επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένων των εκδοτών τρίτων χωρών, υπάγονται στις ίδιες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, η οδηγία 2004/109/ΕΚ θα πρέπει να περιέχει τις αναγκαίες παραπομπές σε κάθε απαίτηση υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας στην ετήσια οικονομική έκθεση.

(24)

Το άρθρο 23 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο σημείο i) και το άρθρο 23 παράγραφος 4 τέταρτο εδάφιο της οδηγίας 2004/109/ΕΚ αναθέτουν στην Επιτροπή την εξουσία να εκδίδει μέτρα για τη θέσπιση μηχανισμού για τον προσδιορισμό της ισοδυναμίας των πληροφοριών που απαιτούνται βάσει της εν λόγω οδηγίας και για τον καθορισμό γενικών κριτηρίων ισοδυναμίας όσον αφορά τα λογιστικά πρότυπα, αντίστοιχα. Το άρθρο 23 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο της οδηγίας 2004/109/ΕΚ αναθέτει επίσης στην Επιτροπή την εξουσία να λαμβάνει τις αναγκαίες αποφάσεις για την ισοδυναμία των λογιστικών προτύπων που χρησιμοποιούν οι εκδότες τρίτων χωρών. Προκειμένου να αποτυπώνεται η συμπερίληψη των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας στην οδηγία 2004/109/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να καθιερώσει μηχανισμό για τον προσδιορισμό της ισοδυναμίας των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που εφαρμόζουν οι εκδότες από τρίτες χώρες, ο οποίος θα είναι παρόμοιος με τα όσα προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1569/2007 της Επιτροπής (18) ο οποίος καθορίζει τα κριτήρια για τον προσδιορισμό της ισοδυναμίας των λογιστικών προτύπων που εφαρμόζουν οι εκδότες τρίτων χωρών. Για τον ίδιο λόγο, θα πρέπει επίσης να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να λαμβάνει τις απαραίτητες αποφάσεις για την ισοδυναμία των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που χρησιμοποιούν οι εκδότες τρίτων χωρών. Οι τροποποιήσεις που θεσπίζονται με την παρούσα τροποποιητική οδηγία θα διασφαλίζουν συνεπή καθεστώτα ισοδυναμίας για τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και για τις απαιτήσεις δημοσιοποίησης χρηματοοικονομικών πληροφοριών όσον αφορά την ετήσια οικονομική έκθεση.

(25)

Το άρθρο 19α παράγραφος 3 και το άρθρο 29α παράγραφος 3 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ απαλλάσσουν όλες τις θυγατρικές επιχειρήσεις από την υποχρέωση δημοσιοποίησης μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών όταν οι εν λόγω επιχειρήσεις και οι θυγατρικές τους περιλαμβάνονται στην ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης της μητρικής τους επιχείρησης, υπό την προϋπόθεση ότι στην εν λόγω έκθεση περιλαμβάνονται μη χρηματοοικονομικές πληροφορίες που δημοσιοποιούνται σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες βιωσιμότητας είναι εύκολα προσβάσιμες στους χρήστες και ότι υπάρχει διαφάνεια όσον αφορά ποια μητρική επιχείρηση της απαλλασσόμενης θυγατρικής υποβάλλει εκθέσεις σε επίπεδο ομίλου. Κατά συνέπεια, είναι αναγκαίο να ζητείται από τις εν λόγω θυγατρικές επιχειρήσεις να περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισής τους την ονομασία και την καταστατική έδρα της μητρικής επιχείρησης που δημοσιεύει τις πληροφορίες βιωσιμότητας σε επίπεδο ομίλου, τους διαδικτυακούς συνδέσμους προς την ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης της μητρικής τους επιχείρησης και αναφορά στο γεγονός ότι απαλλάσσονται από την υποβολή πληροφοριών βιωσιμότητας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν από τη μητρική επιχείρηση να δημοσιεύει την ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης στις γλώσσες που είναι αποδεκτές και από τη μητρική επιχείρηση να παρέχει κάθε αναγκαία μετάφραση στις γλώσσες αυτές. Η εν λόγω απαλλαγή θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται όταν η μητρική επιχείρηση που υποβάλλει εκθέσεις σε επίπεδο ομίλου είναι επιχείρηση τρίτης χώρας η οποία υποβάλλει πληροφορίες βιωσιμότητας σύμφωνα με ισοδύναμα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

Η οδηγία 2004/109/ΕΚ, όπως τροποποιείται από την παρούσα τροποποιητική οδηγία, θα πρέπει να προβλέπει κατάλληλους μηχανισμούς για τον προσδιορισμό της ισοδυναμίας των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, και οι επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση και οι επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες δεν έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση θα πρέπει να υποχρεούνται να υποβάλλουν εκθέσεις σύμφωνα με τα ίδια πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Στο πλαίσιο αυτό, οι εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 4 πρώτο εδάφιο σημείο i) και το άρθρο 23 παράγραφος 4 τέταρτο εδάφιο της οδηγίας 2004/109/ΕΚ σχετικά με την καθιέρωση μηχανισμού για τον προσδιορισμό της ισοδυναμίας των προτύπων θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της απαλλαγής ή μη επιχειρήσεων που είναι θυγατρικές μητρικών επιχειρήσεων τρίτης χώρας βάσει του καθεστώτος της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Ως εκ τούτου, η θυγατρική επιχείρηση θα πρέπει να απαλλάσσεται όταν η ενοποιημένη υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας πραγματοποιείται σύμφωνα με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που εγκρίνονται από την Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 29β της οδηγίας 2013/34/ΕΕ που εισάγεται με την παρούσα τροποποιητική οδηγία ή κατά τρόπο ισοδύναμο με τα εν λόγω πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, όπως καθορίζονται σύμφωνα με εκτελεστική πράξη σχετικά με την ισοδυναμία των προτύπων για την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο της οδηγίας 2004/109/ΕΚ. Η εν λόγω απαλλαγή δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε μεγάλες επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση για λόγους προστασίας των επενδυτών, προκειμένου να διασφαλίζεται μεγαλύτερη διαφάνεια σε ό,τι αφορά τις εν λόγω επιχειρήσεις.

(26)

Το άρθρο 23 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ απαλλάσσει τις μητρικές επιχειρήσεις από την υποχρέωση κατάρτισης ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων και ενοποιημένης έκθεσης διαχείρισης όταν οι μητρικές επιχειρήσεις είναι θυγατρικές επιχειρήσεις άλλης μητρικής επιχείρησης που συμμορφώνεται με την εν λόγω υποχρέωση. Ωστόσο, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι το καθεστώς απαλλαγής για τις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και τις ενοποιημένες εκθέσεις διαχείρισης λειτουργεί ανεξάρτητα από το καθεστώς απαλλαγής για την ενοποιημένη υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας. Επομένως, μια επιχείρηση μπορεί να απαλλάσσεται από τις απαιτήσεις υποβολής ενοποιημένων οικονομικών εκθέσεων, αλλά όχι από τις απαιτήσεις ενοποιημένης υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας όταν η τελική μητρική της επιχείρηση καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις και ενοποιημένες εκθέσεις διαχείρισης σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο ή σύμφωνα με ισοδύναμες απαιτήσεις σε περίπτωση που η επιχείρηση είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα, αλλά δεν διενεργεί υποβολή ενοποιημένων εκθέσεων βιωσιμότητας σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης ή σύμφωνα με ισοδύναμες απαιτήσεις σε περίπτωση που η επιχείρηση είναι εγκατεστημένη σε τρίτη χώρα. Είναι απαραίτητο οι μητρικές επιχειρήσεις που υποβάλλουν εκθέσεις σε επίπεδο ομίλου να παρέχουν επαρκή κατανόηση των κινδύνων και των επιπτώσεων των θυγατρικών επιχειρήσεών τους, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με τις διαδικασίες δέουσας επιμέλειας, κατά περίπτωση. Ενδέχεται να υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι διαφορές μεταξύ της κατάστασης του ομίλου και της κατάστασης των επιμέρους θυγατρικών επιχειρήσεών του, ή μεταξύ της κατάστασης επιμέρους θυγατρικών επιχειρήσεων σε διαφορετικές περιοχές είναι ιδιαίτερα σημαντικές και, ελλείψει πρόσθετων πληροφοριών σχετικά με την εκάστοτε θυγατρική επιχείρηση, θα οδηγούσαν τον χρήστη των πληροφοριών να καταλήξει σε ουσιωδώς διαφορετικό συμπέρασμα σχετικά με τους κινδύνους ή τις επιπτώσεις της θυγατρικής επιχείρησης.

(27)

Τα πιστωτικά ιδρύματα και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις διαδραματίζουν καίριο ρόλο στη μετάβαση προς ένα πλήρως βιώσιμο και χωρίς αποκλεισμούς οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα σύμφωνα με την Πράσινη Συμφωνία. Μπορεί να έχουν σημαντικές θετικές και αρνητικές επιπτώσεις μέσω των δραστηριοτήτων δανεισμού, επενδύσεων και ανάληψης ασφαλιστικών κινδύνων που ασκούν. Κατά συνέπεια, τα πιστωτικά ιδρύματα και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις πλην εκείνων που υποχρεούνται να συμμορφώνονται με την οδηγία 2013/34/ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των συνεταιριστικών και των αλληλασφαλιστικών επιχειρήσεων, θα πρέπει να υπόκεινται στις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν ορισμένα κριτήρια μεγέθους. Με τον τρόπο αυτόν, οι χρήστες των πληροφοριών βιωσιμότητας θα έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε εκτίμηση τόσο των επιπτώσεων των εν λόγω πιστωτικών ιδρυμάτων και ασφαλιστικών επιχειρήσεων στην κοινωνία και το περιβάλλον όσο και των κινδύνων που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα και ασφαλιστικές επιχειρήσεις λόγω θεμάτων βιωσιμότητας. Η οδηγία 2013/34/ΕΕ προβλέπει τρία πιθανά κριτήρια για να καθοριστεί το αν μια επιχείρηση θα πρέπει να θεωρείται «μεγάλη επιχείρηση», και συγκεκριμένα το σύνολο του ισολογισμού, το καθαρό ύψος του κύκλου εργασιών και το μέσο όρο απασχολουμένων κατά τη διάρκεια της χρήσης.

Το κριτήριο του καθαρού ύψους του κύκλου εργασιών πρέπει να προσαρμόζεται για τα πιστωτικά ιδρύματα και τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις με παραπομπή στον ορισμό του καθαρού ύψους του κύκλου εργασιών στις οδηγίες 86/635/ΕΟΚ (19) και 91/674/ΕΟΚ του Συμβουλίου (20) αντί για τον γενικό ορισμό που προβλέπεται στην οδηγία 2013/34/ΕΕ. Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων της οδηγίας 86/635/ΕΟΚ, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιλέξουν να μην εφαρμόζουν τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας στα πιστωτικά ιδρύματα που απαριθμούνται στο άρθρο 2 παράγραφος 5 της οδηγίας 2013/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (21).

(28)

Ο κατάλογος των θεμάτων βιωσιμότητας για τα οποία οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να υποβάλλουν εκθέσεις θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συνεπής με τον ορισμό του όρου «παράγοντες αειφορίας» που περιλαμβάνεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088, καθώς και να αποτρέπει την αναντιστοιχία των πληροφοριών που απαιτούνται από τους χρήστες των δεδομένων και των πληροφοριών που πρέπει να υποβάλλονται από τις επιχειρήσεις. Ο κατάλογος αυτός θα πρέπει επίσης να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις προσδοκίες των χρηστών και των επιχειρήσεων, οι οποίοι χρησιμοποιούν συχνά τους όρους «περιβαλλοντικά θέματα», «κοινωνικά θέματα» και «θέματα διακυβέρνησης» ως μέσο για την κατηγοριοποίηση των τριών κύριων θεμάτων βιωσιμότητας. Ωστόσο, ο ορισμός του όρου «παράγοντες αειφορίας» που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088 δεν περιλαμβάνει ρητά θέματα διακυβέρνησης. Συνεπώς, ο ορισμός του όρου «θέματα βιωσιμότητας» που περιλαμβάνεται στην οδηγία 2013/34/ΕΕ όπως τροποποιείται από την παρούσα τροποποιητική οδηγία θα πρέπει να καλύπτει τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα και τους παράγοντες διακυβέρνησης, και να ενσωματώνει τον ορισμό του όρου «παράγοντες αειφορίας» που παρατίθεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Οι απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων της οδηγίας 2013/34/ΕΕ δεν θα πρέπει να θίγουν τις εθνικές υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων.

(29)

Σύμφωνα με το άρθρο 19α παράγραφος 1 και το άρθρο 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, απαιτείται η υποβολή εκθέσεων όσον αφορά όχι μόνο τις πληροφορίες στον βαθμό που απαιτείται για την κατανόηση της εξέλιξης, των επιδόσεων και της θέσης, αλλά και τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την κατανόηση του αντίκτυπου των δραστηριοτήτων της επιχείρησης σε σχέση με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και εργασιακά θέματα, τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου, την καταπολέμηση της διαφθοράς και με θέματα σχετικά με τη δωροδοκία. Ως εκ τούτου, κατ’ εφαρμογή των εν λόγω άρθρων, οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να υποβάλλουν εκθέσεις τόσο σχετικά με τις επιπτώσεις των δραστηριοτήτων της επιχείρησης στους ανθρώπους και το περιβάλλον, όσο και τον τρόπο με τον οποίο τα θέματα βιωσιμότητας επηρεάζουν την επιχείρηση. Αυτό αναφέρεται ως προσέγγιση διπλής σημαντικότητας, στο πλαίσιο της οποίας οι κίνδυνοι για την επιχείρηση και οι επιπτώσεις της επιχείρησης αντιπροσωπεύουν η καθεμία μία προσέγγιση σημαντικότητας. Ο έλεγχος καταλληλότητας της υποβολής εταιρικών στοιχείων καταδεικνύει ότι αυτές οι δύο προσεγγίσεις συχνά δεν γίνονται κατανοητές ή δεν εφαρμόζονται. Επομένως, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να εξετάζουν αυτοτελώς κάθε προσέγγιση σημαντικότητας, ενώ θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιούν τόσο τις πληροφορίες που είναι σημαντικές και για τις δύο προσεγγίσεις όσο και τις πληροφορίες που είναι σημαντικές μόνο για τη μία προσέγγιση.

(30)

Σύμφωνα με το άρθρο 19α παράγραφος 1 και το άρθρο 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με πέντε τομείς υποβολής στοιχείων: επιχειρηματικό μοντέλο· πολιτικές, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών δέουσας επιμέλειας που εφαρμόζουν· τα αποτελέσματα των εν λόγω πολιτικών· κίνδυνοι και διαχείριση κινδύνων· και βασικοί δείκτες επιδόσεων που σχετίζονται με τον συγκεκριμένο τομέα επιχειρήσεων. Το άρθρο 19α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ δεν περιέχει ρητές αναφορές σε άλλους τομείς υποβολής στοιχείων τους οποίους οι χρήστες πληροφοριών θεωρούν συναφείς, ορισμένοι από τους οποίους εναρμονίζονται με τις δημοσιοποιήσεις που περιλαμβάνονται σε διεθνή πλαίσια, συμπεριλαμβανομένων των συστάσεων της ειδικής ομάδας για τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα. Οι απαιτήσεις δημοσιοποίησης θα πρέπει να διευκρινίζονται με επαρκείς λεπτομέρειες ώστε να διασφαλίζεται ότι οι επιχειρήσεις υποβάλλουν πληροφορίες σχετικά με την ανθεκτικότητά τους έναντι κινδύνων που σχετίζονται με θέματα βιωσιμότητας. Επιπλέον των τομέων υποβολής στοιχείων που προσδιορίζονται στο άρθρο 19α παράγραφος 1 και στο άρθρο 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να υποχρεούνται να δημοσιοποιούν πληροφορίες σχετικά με την επιχειρηματική τους στρατηγική και την ανθεκτικότητα του επιχειρηματικού μοντέλου και της στρατηγικής όσον αφορά τους κινδύνους που σχετίζονται με θέματα βιωσιμότητας. Θα πρέπει επίσης να υποχρεούνται να δημοσιοποιούν τυχόν σχέδια που ενδέχεται να έχουν ώστε να διασφαλίζεται ότι το επιχειρηματικό μοντέλο και η στρατηγική τους συνάδουν με τη μετάβαση προς μια βιώσιμη οικονομία και με τους στόχους του περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5 °C σύμφωνα με τη συμφωνία του Παρισιού και της επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119, με μηδενική ή περιορισμένη υπέρβαση.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, τα σχέδια που σχετίζονται με το κλίμα να βασίζονται στα πλέον πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των εκθέσεων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) και των εκθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή. Οι πληροφορίες που γνωστοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 σχετικά με το ποσό των κεφαλαιουχικών δαπανών («CapEx») ή των λειτουργικών δαπανών («OpEx») που συνδέονται με δραστηριότητες ευθυγραμμισμένες με την ταξινόμηση θα μπορούσαν να στηρίξουν χρηματοδοτικά και επενδυτικά σχέδια που σχετίζονται με τέτοια σχέδια μετάβασης, κατά περίπτωση. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει επίσης να υποχρεούνται να γνωστοποιούν αν και με ποιον τρόπο το επιχειρηματικό μοντέλο και η στρατηγική τους λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα των ενδιαφερόμενων μερών· τυχόν ευκαιρίες για την επιχείρηση που προκύπτουν από θέματα βιωσιμότητας· την εφαρμογή των πτυχών της επιχειρηματικής στρατηγικής που επηρεάζουν ή επηρεάζονται από θέματα βιωσιμότητας· τυχόν στόχους βιωσιμότητας που θέτει η επιχείρηση και την πρόοδο που έχει σημειωθεί για την επίτευξή τους· τον ρόλο του διοικητικού συμβουλίου και της διοίκησης σε σχέση με θέματα βιωσιμότητας· τις κυριότερες πραγματικές και δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με τις δραστηριότητες της επιχείρησης· και τον τρόπο με τον οποίο η επιχείρηση έχει προσδιορίσει τις πληροφορίες που υποβάλλει. Από τη στιγμή που η δημοσιοποίηση στοιχείων όπως οι στόχοι και η πρόοδος προς την επίτευξή τους καθίσταται υποχρεωτική, δεν είναι πλέον αναγκαία κάποια χωριστή απαίτηση για τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των πολιτικών.

(31)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέπεια με διεθνή μέσα, όπως οι «κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα: εφαρμογή του πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών «Προστασία, σεβασμός και αποκατάσταση» («κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα»), οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ σχετικά με τη δέουσα επιμέλεια για την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά, οι απαιτήσεις δημοσιοποίησης της δέουσας επιμέλειας θα πρέπει να διευκρινιστούν με μεγαλύτερο βαθμό λεπτομέρειας απ’ ό,τι επί του παρόντος στο άρθρο 19α παράγραφος 1 στοιχείο β) και στο άρθρο 29α παράγραφος 1 στοιχείο β) της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Η δέουσα επιμέλεια είναι η διαδικασία που εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις για τον προσδιορισμό, την παρακολούθηση, την πρόληψη, τον μετριασμό, τη διόρθωση ή τον τερματισμό των κυριότερων πραγματικών και δυνητικών αρνητικών επιπτώσεων που συνδέονται με τις δραστηριότητές τους και προσδιορίζει τον τρόπο αντιμετώπισης αυτών των αρνητικών επιπτώσεων από τις επιχειρήσεις. Οι επιπτώσεις που συνδέονται με τις δραστηριότητες μιας επιχείρησης περιλαμβάνουν τις επιπτώσεις που προκαλούνται άμεσα από την επιχείρηση, τις επιπτώσεις στις οποίες συμβάλλει η επιχείρηση και τις επιπτώσεις που συνδέονται με διαφορετικό τρόπο με την αλυσίδα αξίας της επιχείρησης. Η διαδικασία δέουσας επιμέλειας αφορά ολόκληρη την αλυσίδα αξίας της επιχείρησης, η οποία περιλαμβάνει τις δραστηριότητες της ίδιας της επιχείρησης, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της, καθώς και τις επιχειρηματικές της σχέσεις και τις αλυσίδες εφοδιασμού της. Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, μια πραγματική ή δυνητική αρνητική επίπτωση πρέπει να θεωρείται «κυριότερη» επίπτωση όταν συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες επιπτώσεις που συνδέονται με τις δραστηριότητες της επιχείρησης με βάση τα ακόλουθα: τη σοβαρότητα των επιπτώσεων στους ανθρώπους ή στο περιβάλλον· τον αριθμό των ατόμων που επηρεάζονται ή θα μπορούσαν να επηρεαστούν ή το μέγεθος της ζημίας στο περιβάλλον· και την ευκολία με την οποία θα μπορούσε να επανορθωθεί η ζημία, με την επαναφορά του περιβάλλοντος ή των ανθρώπων που επηρεάστηκαν στην προηγούμενη κατάστασή τους.

(32)

Σύμφωνα με την οδηγία 2013/34/ΕΕ, δεν απαιτείται η δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με άυλους πόρους εκτός των άυλων στοιχείων ενεργητικού που αναγνωρίζονται στον ισολογισμό. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η υποβολή πληροφοριών σχετικά με τα άυλα στοιχεία ενεργητικού και άλλους άυλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των άυλων πόρων που δημιουργούνται εσωτερικά, είναι ανεπαρκής, γεγονός που δεν επιτρέπει την ορθή αξιολόγηση της εξέλιξης, των επιδόσεων και της θέσης μιας επιχείρησης ούτε την παρακολούθηση των επενδύσεων. Για να μπορούν οι επενδυτές να κατανοούν καλύτερα το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ της λογιστικής αξίας πολλών επιχειρήσεων και της αποτίμησής τους στην αγορά, το οποίο παρατηρείται σε πολλούς τομείς της οικονομίας, θα πρέπει να απαιτείται επαρκής υποβολή εκθέσεων για τους άυλους πόρους για όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις και όλες τις επιχειρήσεις, εκτός από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση. Ωστόσο, ορισμένες πληροφορίες σχετικά με τους άυλους πόρους είναι εγγενείς σε θέματα βιωσιμότητας και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να αποτελούν μέρος της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Για παράδειγμα, οι πληροφορίες σχετικά με τις δεξιότητες, τις ικανότητες, την πείρα, την αφοσίωση των εργαζομένων στην επιχείρηση και τη θέλησή τους να βελτιώσουν διαδικασίες, αγαθά και υπηρεσίες αποτελούν πληροφορίες βιωσιμότητας σχετικά με κοινωνικά θέματα που θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν πληροφορίες για τους άυλους πόρους. Ομοίως, οι πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα των σχέσεων μεταξύ της επιχείρησης και των ενδιαφερομένων μερών της, συμπεριλαμβανομένων των πελατών, των προμηθευτών και των κοινοτήτων που επηρεάζονται από τις δραστηριότητές της, αποτελούν πληροφορίες βιωσιμότητας σχετικές με κοινωνικά θέματα ή θέματα διακυβέρνησης, οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν πληροφορίες για τους άυλους πόρους. Τέτοια παραδείγματα φανερώνουν πώς, σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι δυνατή η διάκριση των πληροφοριών για τους άυλους πόρους από τις πληροφορίες για θέματα βιωσιμότητας.

(33)

Στο άρθρο 19α παράγραφος 1 και στο άρθρο 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ δεν διευκρινίζεται αν οι πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται πρέπει να είναι μελλοντοστραφείς ή πληροφορίες σχετικά με προηγούμενες επιδόσεις. Επί του παρόντος υπάρχει έλλειψη μελλοντοστραφών δημοσιοποιήσεων, τις οποίες οι χρήστες πληροφοριών βιωσιμότητας εκτιμούν ιδιαιτέρως. Συνεπώς, στα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ θα πρέπει να διευκρινίζεται ότι οι πληροφορίες βιωσιμότητας που υποβάλλονται θα πρέπει να περιλαμβάνουν μελλοντοστραφείς και αναδρομικές πληροφορίες και τόσο ποιοτικές όσο και ποσοτικές πληροφορίες. Οι πληροφορίες θα πρέπει να βασίζονται σε επιστημονικά τεκμηριωμένα στοιχεία, κατά περίπτωση. Οι πληροφορίες θα πρέπει επίσης να είναι εναρμονισμένες, συγκρίσιμες και να βασίζονται σε ενιαίους δείκτες, κατά περίπτωση, επιτρέποντας παράλληλα την υποβολή εκθέσεων που αφορούν ειδικά τις επιμέρους επιχειρήσεις και δεν θέτουν σε κίνδυνο την εμπορική θέση της επιχείρησης. Οι υποβαλλόμενες πληροφορίες βιωσιμότητας θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους χρονικούς ορίζοντες και να περιέχουν πληροφορίες σχετικά με ολόκληρη την αλυσίδα αξίας της επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων της ίδιας της επιχείρησης, των προϊόντων και των υπηρεσιών της, των επιχειρηματικών της σχέσεων και της αλυσίδας εφοδιασμού της, ανάλογα με την περίπτωση. Οι πληροφορίες σχετικά με ολόκληρη την αλυσίδα αξίας της επιχείρησης θα περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με την αλυσίδα αξίας της εντός της Ένωσης, καθώς και πληροφορίες που καλύπτουν τρίτες χώρες, εάν η αλυσίδα αξίας της επιχείρησης εκτείνεται εκτός της Ένωσης. Για τα πρώτα τρία έτη εφαρμογής των μέτρων που θα εγκριθούν από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παρούσα τροποποιητική οδηγία, σε περίπτωση που δεν είναι διαθέσιμες όλες οι απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την αλυσίδα αξίας, η επιχείρηση θα πρέπει να εξηγεί τις προσπάθειες που κατέβαλε για να αποκτήσει τις πληροφορίες σχετικά με την αλυσίδα αξίας της, τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατόν να ληφθούν οι εν λόγω πληροφορίες, καθώς και τα σχέδια της επιχείρησης προκειμένου να λαμβάνει τις πληροφορίες αυτές στο μέλλον.

(34)

Δεν αποτελεί στόχο της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας να απαιτεί από τις επιχειρήσεις να αποκαλύπτουν το διανοητικό κεφάλαιο, τη διανοητική ιδιοκτησία, την τεχνογνωσία ή τα αποτελέσματα της καινοτομίας που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν εμπορικά απόρρητα, όπως ορίζονται στην οδηγία (ΕΕ) 2016/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22). Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων που προβλέπονται στην παρούσα τροποποιητική οδηγία δεν θα πρέπει να θίγουν την οδηγία (ΕΕ) 2016/943.

(35)

Σύμφωνα με το άρθρο 19α παράγραφος 1 και το άρθρο 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να περιλαμβάνουν στις εκθέσεις μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών αναφορές και πρόσθετες εξηγήσεις για τα ποσά που αναγράφονται στις ετήσιες οικονομικές καταστάσεις. Ωστόσο, τα άρθρα αυτά δεν απαιτούν από τις επιχειρήσεις να κάνουν αναφορές σε άλλες πληροφορίες στην έκθεση διαχείρισης ή να προσθέτουν συμπληρωματικές εξηγήσεις στις εν λόγω πληροφορίες. Επομένως, διαπιστώνεται επί του παρόντος έλλειψη αντιστοιχίας μεταξύ των υποβαλλόμενων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και των λοιπών πληροφοριών που δημοσιοποιούνται στην έκθεση διαχείρισης. Είναι απαραίτητο να θεσπιστούν σαφείς απαιτήσεις σχετικά με το θέμα αυτό.

(36)

Το άρθρο 19α παράγραφος 1 και το άρθρο 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ επιβάλλουν στις επιχειρήσεις την υποχρέωση να παρέχουν σαφή και αιτιολογημένη εξήγηση για την απουσία πολιτικών σε σχέση με ένα ή περισσότερα από τα θέματα που απαριθμούνται στα εν λόγω άρθρα, όταν η επιχείρηση δεν ασκεί τέτοιες πολιτικές. Η διαφορετική μεταχείριση των δημοσιοποιήσεων σχετικά με τις πολιτικές που ενδέχεται να διαθέτουν οι επιχειρήσεις, σε σύγκριση με τους άλλους τομείς υποβολής στοιχείων που περιλαμβάνονται στα εν λόγω άρθρα, έχει δημιουργήσει σύγχυση μεταξύ των επιχειρήσεων που υποβάλλουν τα στοιχεία και δεν έχει συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας των υποβαλλόμενων πληροφοριών. Συνεπώς, δεν συντρέχουν λόγοι για τη διατήρηση αυτής της διαφορετικής μεταχείρισης των πολιτικών στην εν λόγω οδηγία. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να καθορίζουν ποιες πληροφορίες πρέπει να δημοσιοποιούνται σε σχέση με καθέναν από τους τομείς υποβολής στοιχείων που αναφέρονται στα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ όπως τροποποιείται από την παρούσα τροποποιητική οδηγία.

(37)

Οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 19α παράγραφος 1 και του άρθρου 29α παράγραφος 1 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ μπορούν να βασίζονται σε εθνικά, ενωσιακά ή διεθνή πλαίσια υποβολής εκθέσεων και, όταν το πράττουν, πρέπει να προσδιορίζουν σε ποια πλαίσια βασίστηκαν. Ωστόσο, η οδηγία 2013/34/ΕΕ δεν απαιτεί από τις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν κοινό πλαίσιο ή πρότυπο υποβολής εκθέσεων ούτε τις αποτρέπει από την επιλογή να μην χρησιμοποιούν κανένα πλαίσιο ή πρότυπο υποβολής εκθέσεων. Όπως απαιτείται από το άρθρο 2 της οδηγίας 2014/95/ΕΕ, στις 5 Ιουλίου 2017 η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές για την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων (μεθοδολογία για την υποβολή εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών)» («κατευθυντήριες γραμμές για την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων»), η οποία προβλέπει μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας.

Στις 17 Ιουνίου 2019, η Επιτροπή εξέδωσε τις κατευθυντήριες γραμμές της σχετικά με την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα, οι οποίες περιέχουν συμπληρωματικές κατευθυντήριες γραμμές, ιδίως όσον αφορά την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα. Στις εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα ενσωματώθηκαν ρητά οι συστάσεις της ειδικής ομάδας για τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα. Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για την υποβολή μη χρηματοοικονομικών εκθέσεων δεν είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα της υποβολής εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών από επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Το γεγονός ότι οι κατευθυντήριες γραμμές είναι προαιρετικές συνεπάγεται ότι οι επιχειρήσεις έχουν τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίσουν αν θα τις εφαρμόζουν ή δεν θα τις εφαρμόζουν. Κατά συνέπεια, οι κατευθυντήριες γραμμές δεν διασφαλίζουν από μόνες τους, ούτε τη συγκρισιμότητα των πληροφοριών που δημοσιοποιούν οι διάφορες επιχειρήσεις, ούτε τη δημοσιοποίηση όλων των πληροφοριών τις οποίες οι χρήστες των εν λόγω πληροφοριών θεωρούν συναφείς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κρίνεται αναγκαία η θέσπιση υποχρεωτικών κοινών προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας προκειμένου να διασφαλίζεται ότι οι πληροφορίες είναι συγκρίσιμες και ότι δημοσιοποιούνται όλες οι συναφείς πληροφορίες. Βάσει της αρχής της διπλής σημαντικότητας, τα πρότυπα θα πρέπει να καλύπτουν όλες τις πληροφορίες οι οποίες είναι σημαντικές για τους χρήστες των εν λόγω πληροφοριών. Τα κοινά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας είναι επίσης απαραίτητα για τη διασφάλιση και ψηφιοποίηση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, καθώς και για τη διευκόλυνση της εποπτείας και της επιβολής της.

Η ανάπτυξη υποχρεωτικών κοινών προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας είναι αναγκαία για την επίτευξη μιας κατάστασης στην οποία οι πληροφορίες βιωσιμότητας θα διέπονται από καθεστώς συγκρίσιμο με εκείνο των χρηματοοικονομικών πληροφοριών. Η θέσπιση προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων θα διασφάλιζε την εναρμονισμένη υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας σε ολόκληρη την Ένωση. Ως εκ τούτου, μια επιχείρηση θα συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας της οδηγίας 2013/34/ΕΕ με την υποβολή εκθέσεων σύμφωνα με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Κατά τον καθορισμό των εν λόγω προτύπων, είναι σημαντικό να λαμβάνονται δεόντως υπόψη, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, τα κύρια πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως, χωρίς να υποβαθμίζεται η φιλοδοξία της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας και των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται δυνάμει αυτής.

(38)

Κανένα υφιστάμενο πρότυπο ή πλαίσιο δεν καλύπτει από μόνο του τις ανάγκες της Ένωσης για υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας. Οι πληροφορίες που απαιτούνται βάσει της οδηγίας 2013/34/ΕΕ πρέπει να καλύπτουν πληροφορίες οι οποίες είναι συναφείς με καθεμία από τις προσεγγίσεις της σημαντικότητας, να καλύπτουν όλα τα θέματα βιωσιμότητας και να εναρμονίζονται, κατά περίπτωση, με άλλες υποχρεώσεις που απορρέουν από το ενωσιακό δίκαιο για τη δημοσιοποίηση πληροφοριών βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων που ορίζονται στους κανονισμούς (ΕΕ) 2019/2088 και (ΕΕ) 2020/852. Επιπλέον, τα υποχρεωτικά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για τις επιχειρήσεις της Ένωσης θα πρέπει να είναι ανάλογα με το επίπεδο φιλοδοξίας της Πράσινης Συμφωνίας και του στόχου της Ένωσης σχετικά με την κλιματική ουδετερότητα για το 2050, καθώς και με τους ενδιάμεσους στόχους δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να εξουσιοδοτηθεί η Επιτροπή να εκδώσει ενωσιακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, επιτρέποντας την ταχεία έγκρισή τους και διασφαλίζοντας ότι το περιεχόμενο των εν λόγω προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας συνάδει με τις ανάγκες της Ένωσης.

(39)

Η συμβουλευτική ομάδα για θέματα χρηματοοικονομικής αναφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EFRAG) είναι μια μη κερδοσκοπική ένωση, η οποία ιδρύθηκε δυνάμει του βελγικού δικαίου και εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον παρέχοντας στην Επιτροπή συμβουλές σχετικά με την έγκριση των διεθνών προτύπων υποβολής χρηματοοικονομικών στοιχείων. Η EFRAG έχει εδραιώσει τη φήμη της ως ευρωπαϊκό κέντρο εμπειρογνωσίας σε θέματα υποβολής εταιρικών στοιχείων και βρίσκεται σε κατάλληλη θέση για την προώθηση του συντονισμού μεταξύ των ενωσιακών προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και των διεθνών πρωτοβουλιών που επιδιώκουν την ανάπτυξη συνεκτικών προτύπων σε ολόκληρο τον κόσμο. Τον Μάρτιο του 2021 μια ειδική ομάδα πολλών ενδιαφερόμενων μερών, η οποία συστάθηκε από την EFRAG, δημοσίευσε συστάσεις για την πιθανή ανάπτυξη προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για την Ένωση. Οι εν λόγω συστάσεις περιέχουν προτάσεις για την ανάπτυξη ενός συνεκτικού και ολοκληρωμένου συνόλου προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, τα οποία θα καλύπτουν όλα τα θέματα βιωσιμότητας βάσει μιας προσέγγισης διπλής σημαντικότητας. Οι συστάσεις αυτές περιλαμβάνουν επίσης λεπτομερή χάρτη πορείας για την ανάπτυξη προτύπων αυτού του είδους, καθώς και προτάσεις για αμοιβαία ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των παγκόσμιων πρωτοβουλιών καθορισμού προτύπων και των πρωτοβουλιών καθορισμού προτύπων της Ένωσης. Τον Μάρτιο του 2021 ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της EFRAG δημοσίευσε συστάσεις για πιθανές αλλαγές διακυβέρνησης στην EFRAG, σε περίπτωση που της ζητηθεί να καταρτίσει τεχνικές συμβουλές σχετικά με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Οι συστάσεις του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της EFRAG περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός νέου πυλώνα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας στο πλαίσιο της EFRAG, χωρίς να επέλθουν σημαντικές τροποποιήσεις στον υφιστάμενο πυλώνα υποβολής χρηματοοικονομικών στοιχείων. Τον Μάρτιο του 2022, η Γενική Συνέλευση της EFRAG διόρισε τα μέλη του νεοσύστατου συμβουλίου υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας της EFRAG. Κατά τη θέσπιση προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις τεχνικές συμβουλές που θα καταρτίζει η EFRAG.

Για να διασφαλίζονται πρότυπα υψηλής ποιότητας που συνεισφέρουν στο ευρωπαϊκό δημόσιο συμφέρον και ανταποκρίνονται στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των χρηστών των υποβαλλομένων πληροφοριών, η EFRAG θα πρέπει να διαθέτει επαρκή δημόσια χρηματοδότηση για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της. Οι τεχνικές συμβουλές της θα πρέπει να καταρτίζονται με ορθές διαδικασίες, με δημόσια εποπτεία και με διαφάνεια, να βασίζονται στην εμπειρογνωσία μιας ισορροπημένης εκπροσώπησης των σχετικών ενδιαφερομένων μερών, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων, των επενδυτών, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, και θα πρέπει να συνοδεύονται από αναλύσεις κόστους-οφέλους. Η συμμετοχή στις εργασίες της EFRAG σε τεχνικό επίπεδο θα πρέπει να εξαρτάται από την εμπειρογνωσία στην υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας και δεν θα πρέπει να εξαρτάται από οποιαδήποτε χρηματοδοτική συνεισφορά, με την επιφύλαξη της συμμετοχής δημόσιων φορέων και εθνικών οργανισμών καθορισμού προτύπων στις εν λόγω εργασίες. Θα πρέπει να διασφαλιστεί μια διαφανής διαδικασία για την αποφυγή συγκρούσεων συμφερόντων. Για να διασφαλίζεται ότι τα ενωσιακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας λαμβάνουν υπόψη τις απόψεις των κρατών μελών της Ένωσης, πριν από τη θέσπιση των εν λόγω προτύπων η Επιτροπή θα πρέπει να ζητεί τη γνώμη της ομάδας εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση που αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2020/852 («ομάδα εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση») και της κανονιστικής επιτροπής λογιστικών θεμάτων που αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1606/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (23) («κανονιστική επιτροπή λογιστικών θεμάτων»), σχετικά με τις τεχνικές συμβουλές της EFRAG.

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ESMA), η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών (ΕΑΤ) και η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (ΕΙΟΡΑ) διαδραματίζουν ρόλο στην κατάρτιση ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088 και πρέπει να υπάρχει συνοχή μεταξύ των εν λόγω ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων και των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1095/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (24), η ESMA διαδραματίζει επίσης ρόλο στην προώθηση της εποπτικής σύγκλισης όσον αφορά την επιβολή της υποβολής εταιρικών στοιχείων από εκδότες των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση και οι οποίοι θα υποχρεούνται να υποβάλλουν εκθέσεις σύμφωνα με τα εν λόγω πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Επομένως, η ESMA, η ΕΑΤ και η ΕΙΟΡΑ θα πρέπει να υποχρεούνται να παρέχουν γνώμη σχετικά με τις τεχνικές συμβουλές της EFRAG. Οι γνώμες αυτές θα πρέπει να υποβάλλονται εντός δύο μηνών από την ημερομηνία παραλαβής του αιτήματος από την Επιτροπή. Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να ζητεί τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΕΚΤ, της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Φορέων Εποπτείας των Ελεγκτών (ΕΕΦΕΕ) και της πλατφόρμας για τη βιώσιμη χρηματοδότηση, ώστε να διασφαλίζεται ότι τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας παρουσιάζουν συνοχή με τη σχετική πολιτική και νομοθεσία της Ένωσης. Όταν οποιαδήποτε από τις ανωτέρω οντότητες αποφασίζει να υποβάλει γνώμη, θα πρέπει να το πράττει εντός δύο μηνών από την ημερομηνία διαβούλευσης με την Επιτροπή.

(40)

Προκειμένου να ενισχυθούν ο δημοκρατικός έλεγχος, η παρακολούθηση και η διαφάνεια, η Επιτροπή θα πρέπει, τουλάχιστον μία φορά ετησίως, να διαβουλεύεται με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, από κοινού, με την ομάδα εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών για τη βιώσιμη χρηματοδότηση και με την κανονιστική επιτροπή λογιστικών θεμάτων σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της EFRAG όσον αφορά την ανάπτυξη προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(41)

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να παρουσιάζουν συνοχή με άλλες νομοθεσίες της Ένωσης. Ειδικότερα, τα πρότυπα αυτά θα πρέπει να εναρμονίζονται με τις απαιτήσεις γνωστοποίησης που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088 και θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους υποκείμενους δείκτες και μεθοδολογίες που καθορίζονται στις διάφορες κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2020/852, τις απαιτήσεις κοινοποίησης που ισχύουν για τους διαχειριστές δεικτών αναφοράς σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/1011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (25), τα ελάχιστα πρότυπα για τη δημιουργία ενωσιακών δεικτών αναφοράς για την κλιματική μετάβαση και τους ευθυγραμμισμένους με τη συμφωνία του Παρισιού ενωσιακούς δείκτες αναφοράς, και κάθε εργασία που εκτελεί η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών για την εφαρμογή των απαιτήσεων δημοσιοποίησης του πυλώνα ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

Τα πρότυπα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1221/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (26) και της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (27), ενώ θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη σύσταση 2013/179/ΕΕ της Επιτροπής (28), τα παραρτήματά της και τις επικαιροποιήσεις τους. Επιπλέον, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη άλλα σχετικά νομοθετήματα της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (29), καθώς και άλλες απαιτήσεις που ορίζονται στο ενωσιακό δίκαιο για τις επιχειρήσεις όσον αφορά τα καθήκοντα των διευθυντών και τη δέουσα επιμέλεια.

(42)

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή εκθέσεων μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών και τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την υποβολή πληροφοριών που αφορούν το κλίμα. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη και άλλες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων της οδηγίας 2013/34/ΕΕ που δεν συνδέονται άμεσα με τη βιωσιμότητα, με σκοπό να παρέχεται στους χρήστες των υποβαλλόμενων πληροφοριών η δυνατότητα καλύτερης κατανόησης της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντικτύπου της επιχείρησης, μεγιστοποιώντας τις διασυνδέσεις μεταξύ των πληροφοριών βιωσιμότητας και άλλων πληροφοριών που υποβάλλονται σύμφωνα με την οδηγία 2013/34/ΕΕ.

(43)

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να είναι αναλογικά και δεν θα πρέπει να επιβάλλουν περιττή διοικητική επιβάρυνση στις επιχειρήσεις που υποχρεούνται να τα χρησιμοποιούν. Προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι διαταράξεις για τις επιχειρήσεις που υποβάλλουν ήδη πληροφορίες βιωσιμότητας, τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα υφιστάμενα πρότυπα και πλαίσια βιωσιμότητας όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων και τα υφιστάμενα λογιστικά πρότυπα και πλαίσια, κατά περίπτωση. Τα υφιστάμενα αυτά πρότυπα και πλαίσια περιλαμβάνουν την πρωτοβουλία υποβολής εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο (Global Reporting Initiative), τον οργανισμό λογιστικών προτύπων για τη βιωσιμότητα (Sustainability Accounting Standards Board, SASB), το διεθνές συμβούλιο ενοποιημένης πληροφόρησης (International Integrated Reporting Council, IIRC), το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, την ειδική ομάδα σχετικά με τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα, το συμβούλιο προτύπων για τη δημοσιοποίηση στοιχείων για το διοξείδιο του άνθρακα και τον οργανισμό CDP, ο οποίος παλαιότερα ήταν γνωστός ως Carbon Disclosure Project.

Τα ενωσιακά πρότυπα θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τυχόν πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που καταρτίζονται υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς. Για την αποφυγή περιττών αποσπασματικών ρυθμίσεων που ενδέχεται να έχουν αρνητικές συνέπειες για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως, τα ενωσιακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να συμβάλλουν στη διαδικασία σύγκλισης των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας σε παγκόσμιο επίπεδο, με τη στήριξη του έργου του Συμβουλίου Διεθνών Προτύπων Βιωσιμότητας (ISSB). Τα ενωσιακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να μειώνουν τον κίνδυνο ασυνεπών απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε παγκόσμιο επίπεδο, ενσωματώνοντας το περιεχόμενο των παγκόσμιων βασικών προτύπων που θα αναπτυχθούν από το ISSB, στον βαθμό που το περιεχόμενο των εν λόγω βασικών προτύπων συνάδει με το νομικό πλαίσιο της Ένωσης και τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας.

(44)

Στην Πράσινη Συμφωνία, η Επιτροπή δεσμεύτηκε να στηρίξει τις επιχειρήσεις και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη στην ανάπτυξη τυποποιημένων πρακτικών λογιστικής απεικόνισης του φυσικού κεφαλαίου εντός της ΕΕ και διεθνώς, με σκοπό να εξασφαλιστεί η κατάλληλη διαχείριση των περιβαλλοντικών κινδύνων και των ευκαιριών μετριασμού και για να μειωθεί το σχετικό κόστος των συναλλαγών.

Το έργο Transparent, το οποίο χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα περιβαλλοντικής και κλιματικής δράσης (πρόγραμμα LIFE) που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/783 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (30), αναπτύσσει επί του παρόντος την πρώτη μεθοδολογία λογιστικής απεικόνισης του φυσικού κεφαλαίου, η οποία θα καταστήσει τις υφιστάμενες μεθόδους πιο συγκρίσιμες και πιο διαφανείς, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει το κατώτατο όριο για τις επιχειρήσεις ώστε να υιοθετούν και να χρησιμοποιούν τα συστήματα για την υποστήριξη της μελλοντικής προστασίας της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας. Το πρωτόκολλο για το φυσικό κεφάλαιο (Natural Capital Protocol) αποτελεί επίσης σημαντικό σημείο αναφοράς στον τομέα της λογιστικής απεικόνισης του φυσικού κεφαλαίου. Παρότι οι μέθοδοι λογιστικής απεικόνισης του φυσικού κεφαλαίου χρησιμεύουν κυρίως για την ενίσχυση των αποφάσεων εσωτερικής διαχείρισης, θα πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη κατά τη θέσπιση προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ορισμένες μεθοδολογίες λογιστικής απεικόνισης του φυσικού κεφαλαίου επιδιώκουν να προσδώσουν χρηματική αξία στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει τους χρήστες πληροφοριών βιωσιμότητας να κατανοήσουν καλύτερα τις επιπτώσεις αυτές. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας να μπορούν να περιλαμβάνουν χρηματικά αποτιμώμενους δείκτες των επιπτώσεων στη βιωσιμότητα, εάν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

(45)

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές και πλαίσια για την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά, την εταιρική κοινωνική ευθύνη και τη βιώσιμη ανάπτυξη, μεταξύ των οποίων οι ΣΒΑ των Ηνωμένων Εθνών, οι κατευθυντήριες αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ σχετικά με τη δέουσα επιμέλεια για την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά και συναφείς τομεακές κατευθυντήριες γραμμές, το Παγκόσμιο Συμβόλαιο, η τριμερής δήλωση αρχών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική, το πρότυπο ISO 26000 για την εταιρική ευθύνη και οι αρχές του ΟΗΕ για υπεύθυνες επενδύσεις.

(46)

Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι πληροφορίες που υποβάλλουν οι επιχειρήσεις σύμφωνα με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών και δεν δημιουργούν δυσανάλογη επιβάρυνση όσον αφορά την προσπάθεια και το κόστος για τις υποβάλλουσες επιχειρήσεις και αυτές που επηρεάζονται έμμεσα ως τμήμα της αλυσίδας αξίας των εν λόγω επιχειρήσεων. Επομένως, τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζουν τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις για όλα τους σημαντικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων και της εξάρτησής τους από το κλίμα, τον αέρα, τη γη, τα ύδατα και τη βιοποικιλότητα. Στον κανονισμό (ΕΕ) 2020/852 περιλαμβάνεται ταξινόμηση των περιβαλλοντικών στόχων της Ένωσης.

Για λόγους συνοχής, είναι σκόπιμο να χρησιμοποιείται παρόμοια ταξινόμηση για τον προσδιορισμό των περιβαλλοντικών παραγόντων που θα πρέπει να διαλαμβάνουν τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να εξετάζουν και να προσδιορίζουν τυχόν γεωγραφικές ή άλλες συναφείς πληροφορίες που θα πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις ώστε να εξασφαλίζεται η κατανόηση των κυριότερων επιπτώσεών τους σε θέματα βιωσιμότητας, καθώς και των κυριότερων κινδύνων που προκύπτουν για τις επιχειρήσεις από θέματα βιωσιμότητας. Κατά τον προσδιορισμό των πληροφοριών σχετικά με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες που πρέπει να γνωστοποιούν οι επιχειρήσεις, θα πρέπει να διασφαλίζεται η συνοχή με τους ορισμούς που θεσπίζονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 και τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων που θεσπίζονται στο άρθρο 8 του εν λόγω κανονισμού και στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό.

(47)

Όσον αφορά τις πληροφορίες σχετικά με το κλίμα, οι χρήστες ενδιαφέρονται να πληροφορούνται για τους φυσικούς και μεταβατικούς κινδύνους των επιχειρήσεων, καθώς και για την ανθεκτικότητά τους και τα σχέδια προσαρμογής τους όσον αφορά τα διάφορα κλιματικά σενάρια και τα σχέδια προσαρμογής τους στον στόχο κλιματικής ουδετερότητας της Ένωσης έως το 2050. Ενδιαφέρονται επίσης για το επίπεδο και το πεδίο εφαρμογής των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και των απορροφήσεων που αποδίδονται στην επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένου του βαθμού στον οποίο η επιχείρηση χρησιμοποιεί αντισταθμίσεις και την πηγή των εν λόγω αντισταθμίσεων. Η επίτευξη κλιματικά ουδέτερης οικονομίας προϋποθέτει την εναρμόνιση των προτύπων λογιστικής καταγραφής και αντιστάθμισης των αερίων του θερμοκηπίου. Οι χρήστες χρειάζονται αξιόπιστες πληροφορίες για τις αντισταθμίσεις που ανταποκρίνονται σε ανησυχίες σχετικά με ενδεχόμενους διπλούς υπολογισμούς και υπερεκτιμήσεις, δεδομένων των κινδύνων που μπορούν να συνεπάγονται οι διπλοί υπολογισμοί και οι υπερεκτιμήσεις για την επίτευξη των κλιματικών στόχων. Οι χρήστες ενδιαφέρονται επίσης να μάθουν τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι εταιρείες για την αποτελεσματική μείωση των απόλυτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ως μέρος των στρατηγικών τους για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτή, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών του πεδίου εφαρμογής 1, του πεδίου εφαρμογής 2 και, κατά περίπτωση, του πεδίου εφαρμογής 3.

Όσον αφορά τις εκπομπές του πεδίου εφαρμογής 3, προτεραιότητα για τους χρήστες είναι να λαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με το ποιες κατηγορίες του πεδίου εφαρμογής 3 είναι σημαντικές στην περίπτωση της επιχείρησης, και σχετικά με τις εκπομπές σε καθεμία από τις εν λόγω κατηγορίες του πεδίου εφαρμογής 3. Επομένως, τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζουν τις πληροφορίες που θα πρέπει να υποβάλλουν οι επιχειρήσεις όσον αφορά τα εν λόγω θέματα.

(48)

Η επίτευξη κλιματικά ουδέτερης και κυκλικής οικονομίας χωρίς διάχυτη ρύπανση προϋποθέτει την πλήρη κινητοποίηση όλων των οικονομικών τομέων. Η μείωση της χρήσης ενέργειας και η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης έχουν καίρια σημασία εν προκειμένω, δεδομένου ότι η ενέργεια χρησιμοποιείται σε όλες τις αλυσίδες εφοδιασμού. Συνεπώς, οι πτυχές της ενέργειας θα πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη στα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, κυρίως σε σχέση με περιβαλλοντικά θέματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα κλιματικά θέματα.

(49)

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζουν τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις σχετικά με κοινωνικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των συνθηκών εργασίας, της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της ισότητας, της μη διακριτικής μεταχείρισης, της διαφορετικότητας και της ένταξης, και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να καλύπτουν τις επιπτώσεις της επιχείρησης στους ανθρώπους, μεταξύ άλλων στους εργαζομένους, και στην ανθρώπινη υγεία. Οι πληροφορίες που δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με την αναγκαστική εργασία και την παιδική εργασία στις αλυσίδες αξίας τους. Οι απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας σχετικά με την αναγκαστική εργασία δεν θα πρέπει να απαλλάσσουν τις δημόσιες αρχές από την ευθύνη τους να αντιμετωπίζουν, μέσω της εμπορικής πολιτικής και των διπλωματικών μέσων, τις εισαγωγές αγαθών που παράγονται ως αποτέλεσμα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της αναγκαστικής εργασίας. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει επίσης να μπορούν να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με πιθανούς κινδύνους και τάσεις όσον αφορά την απασχόληση και τα εισοδήματα.

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν κοινωνικούς παράγοντες θα πρέπει να προσδιορίζουν τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις σχετικά με τις αρχές του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων που αφορούν τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ίσων ευκαιριών για όλους και των συνθηκών εργασίας. Το σχέδιο δράσης για τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, το οποίο θέσπισε η Επιτροπή στις 4 Μαρτίου 2021, ζητεί αυστηρότερες απαιτήσεις για την υποβολή εταιρικών εκθέσεων σχετικά με κοινωνικά ζητήματα. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει επίσης να προσδιορίζουν τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, τις δημοκρατικές αρχές και τα πρότυπα που θεσπίζονται στον Διεθνή Χάρτη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και σε άλλες βασικές συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ άλλων στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, στη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών, στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, στη Διακήρυξη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας σχετικά με τις θεμελιώδεις αρχές και τα δικαιώματα εργασίας, στις θεμελιώδεις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υποβολή εκθέσεων σχετικά με κοινωνικούς παράγοντες, καθώς και σχετικά με παράγοντες περιβάλλοντος και διακυβέρνησης, θα πρέπει να είναι ανάλογη προς το πεδίο εφαρμογής και τους στόχους της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν την ισότητα των φύλων και την ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τις πληροφορίες που πρέπει να αναφέρονται σχετικά με το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων, λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό ενωσιακό δίκαιο. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν την απασχόληση και την ένταξη των ατόμων με αναπηρία θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τις πληροφορίες που πρέπει να αναφέρονται σχετικά με τα μέτρα προσβασιμότητας που έχει λάβει η επιχείρηση.

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν την κατάρτιση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τις πληροφορίες που πρέπει να αναφέρονται σχετικά με το ποσοστό και την κατανομή των εργαζομένων που συμμετέχουν στην κατάρτιση. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τις πληροφορίες που πρέπει να γνωστοποιούνται σχετικά με την ύπαρξη συμβουλίων εργαζομένων, καθώς και σχετικά με την ύπαρξη συλλογικών συμβάσεων και το ποσοστό των εργαζομένων που καλύπτονται από τέτοιες συμβάσεις. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν τη συμμετοχή των εργαζομένων θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τις πληροφορίες που πρέπει να γνωστοποιούνται σχετικά με τη συμμετοχή των εργαζομένων στα διοικητικά και εποπτικά συμβούλια. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που αφορούν τη διαφορετικότητα θα πρέπει να προσδιορίζουν, μεταξύ άλλων, τις πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται σχετικά με τη διαφορετικότητα των φύλων στα ανώτατα διοικητικά στελέχη και τον αριθμό των μελών του υποεκπροσωπούμενου φύλου στα διοικητικά τους συμβούλια.

(50)

Οι χρήστες χρειάζονται πληροφορίες σχετικά με τους παράγοντες διακυβέρνησης. Οι παράγοντες διακυβέρνησης που έχουν πιο πολλή σημασία για τους χρήστες απαριθμούνται από έγκυρα πλαίσια υποβολής εκθέσεων, όπως η πρωτοβουλία υποβολής εκθέσεων απολογισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και η ειδική ομάδα σχετικά με τη δημοσιοποίηση χρηματοοικονομικών πληροφοριών σχετικών με το κλίμα, καθώς και από έγκυρα παγκόσμια πλαίσια, όπως οι παγκόσμιες αρχές διακυβέρνησης του διεθνούς δικτύου εταιρικής διακυβέρνησης και οι αρχές της G20/του ΟΟΣΑ για την εταιρική διακυβέρνηση. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζουν τις πληροφορίες που οφείλουν να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις για τους παράγοντες διακυβέρνησης. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να καλύπτουν τον ρόλο των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων μιας επιχείρησης όσον αφορά τα θέματα βιωσιμότητας, την εμπειρογνωμοσύνη και τις δεξιότητες που απαιτούνται για την εκπλήρωση του εν λόγω ρόλου ή την πρόσβαση των εν λόγω φορέων στην εν λόγω εμπειρογνωμοσύνη και δεξιότητες, κατά πόσον η εταιρεία διαθέτει πολιτική όσον αφορά τα κίνητρα που παρέχονται στα μέλη των εν λόγω οργάνων και τα οποία συνδέονται με τα θέματα βιωσιμότητας, και πληροφορίες σχετικά με τα συστήματα εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων μιας επιχείρησης σε σχέση με τη διαδικασία υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Οι χρήστες χρειάζονται επίσης πληροφορίες σχετικά με την επιχειρηματική νοοτροπία των επιχειρήσεων και την προσέγγιση της επιχειρηματικής δεοντολογίας, που αποτελούν αναγνωρισμένα στοιχεία έγκυρων πλαισίων εταιρικής διακυβέρνησης όπως οι Παγκόσμιες Αρχές Διακυβέρνησης του Διεθνούς Δικτύου Εταιρικής Διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της δωροδοκίας και σχετικά με τις δραστηριότητες και δεσμεύσεις της επιχείρησης που αποσκοπούν στην άσκηση της πολιτικής επιρροής της, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων εκπροσώπησης συμφερόντων της.

Οι πληροφορίες σχετικά με τη διαχείριση της επιχείρησης και την ποιότητα των σχέσεων με πελάτες, προμηθευτές και κοινότητες που επηρεάζονται από τις δραστηριότητες της επιχείρησης βοηθούν τους χρήστες να κατανοήσουν τους κινδύνους μιας επιχείρησης και τις επιπτώσεις της σε θέματα βιωσιμότητας. Οι πληροφορίες για τις σχέσεις με τους προμηθευτές περιλαμβάνουν τις πρακτικές πληρωμών που αφορούν την ημερομηνία ή την προθεσμία πληρωμής, το επιτόκιο για την καθυστέρηση της πληρωμής ή την αποζημίωση για τα έξοδα είσπραξης που αναφέρονται στην οδηγία 2011/7/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (31). Κάθε έτος χιλιάδες επιχειρήσεις, κυρίως μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), υφίστανται διοικητική και οικονομική επιβάρυνση επειδή οι πληρωμές προς τις επιχειρήσεις αυτές καθυστερούν ή δεν πραγματοποιούνται καθόλου. Εντέλει, οι καθυστερημένες πληρωμές οδηγούν σε αφερεγγυότητα και πτώχευση, με καταστροφικές επιπτώσεις σε ολόκληρες αλυσίδες αξίας. Η αύξηση του όγκου των πληροφοριών σχετικά με τις πρακτικές πληρωμών θα πρέπει να παρέχει σε άλλες επιχειρήσεις τη δυνατότητα να εντοπίζουν τους συνεπείς και αξιόπιστους πληρωτές, να ανιχνεύουν αθέμιτες πρακτικές πληρωμών, να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τις επιχειρήσεις με τις οποίες συναλλάσσονται και να διαπραγματεύονται πιο δίκαιους όρους πληρωμής.

(51)

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προωθούν μια πιο ολοκληρωμένη θεώρηση όλων των πληροφοριών που δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις στην έκθεση διαχείρισης, ώστε να παρέχεται στους χρήστες των εν λόγω πληροφοριών η δυνατότητα καλύτερης κατανόησης της εξέλιξης, των επιδόσεων, της θέσης και του αντικτύπου της επιχείρησης. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να κάνουν διάκριση, εάν απαιτείται, μεταξύ των πληροφοριών που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις κατά την υποβολή εκθέσεων σε μεμονωμένο επίπεδο και των πληροφοριών που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις κατά την υποβολή εκθέσεων σε επίπεδο ομίλου. Τα εν λόγω πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν καθοδήγηση για τις επιχειρήσεις σχετικά με τη διαδικασία για τον προσδιορισμό των πληροφοριών βιωσιμότητας οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνονται στην έκθεση διαχείρισης, δεδομένου ότι μια επιχείρηση θα πρέπει να υποχρεούται να δημοσιοποιεί μόνο τις πληροφορίες που έχουν σημασία για την κατανόηση των επιπτώσεών της σε θέματα βιωσιμότητας, καθώς και τις πληροφορίες που έχουν σημασία για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα θέματα βιωσιμότητας επηρεάζουν την ανάπτυξη, τις επιδόσεις και τη θέση της.

(52)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι η υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας γίνεται κατά τρόπο που συνάδει με τα δικαιώματα των εργαζομένων για ενημέρωση και διαβούλευση. Ως εκ τούτου, η διοίκηση της επιχείρησης θα πρέπει να ενημερώνει τους εκπροσώπους των εργαζομένων στο κατάλληλο επίπεδο και να συζητά μαζί τους σχετικές πληροφορίες και τα μέσα για τη λήψη και την επαλήθευση των πληροφοριών βιωσιμότητας. Αυτό συνεπάγεται για τον σκοπό της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας την καθιέρωση διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των εκπροσώπων των εργαζομένων και της κεντρικής διεύθυνσης ή οποιουδήποτε άλλου διοικητικού επιπέδου που θα μπορούσε να είναι καταλληλότερο, σε περιόδους, με τρόπο και με περιεχόμενο που θα επέτρεπε στους εκπροσώπους των εργαζομένων να εκφράσουν τη γνώμη τους. Η γνώμη τους θα πρέπει να κοινοποιείται, κατά περίπτωση, στα αρμόδια διοικητικά, διαχειριστικά ή εποπτικά όργανα.

(53)

Οι επιχειρήσεις του ίδιου τομέα είναι συχνά εκτεθειμένες σε παρόμοιους κινδύνους που αφορούν τη βιωσιμότητα και έχουν παρόμοιες επιπτώσεις στην κοινωνία και το περιβάλλον. Οι συγκρίσεις μεταξύ επιχειρήσεων του ίδιου τομέα είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τους επενδυτές και άλλους χρήστες πληροφοριών βιωσιμότητας. Κατά συνέπεια, τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζουν τόσο τις πληροφορίες που θα πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις σε όλους τους τομείς όσο και τις πληροφορίες που θα πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις σε συνάρτηση με τον τομέα δραστηριότητάς τους. Τα ειδικά τομεακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας είναι ιδιαίτερα σημαντικά στην περίπτωση τομέων που συνδέονται με υψηλούς κινδύνους βιωσιμότητας ή επιπτώσεις για το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη διακυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων των τομέων που απαριθμούνται στους τομείς Α έως Η και στον τομέα ΙΒ του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1893/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (32), καθώς και στις σχετικές δραστηριότητες στους εν λόγω τομείς. Κατά την έγκριση ειδικών ανά τομέα προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει ότι οι πληροφορίες που προσδιορίζονται από τα εν λόγω πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας είναι αναλογικές προς την κλίμακα των κινδύνων και των επιπτώσεων που σχετίζονται με θέματα βιωσιμότητας που αφορούν ειδικά κάθε τομέα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι κίνδυνοι και οι επιπτώσεις ορισμένων τομέων είναι υψηλότεροι από ό,τι άλλων τομέων. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι δεν συνδέονται απαραιτήτως όλες οι δραστηριότητες στους εν λόγω τομείς με υψηλούς κινδύνους ή επιπτώσεις για τη βιωσιμότητα. Για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε τομείς που εξαρτώνται ιδιαίτερα από φυσικούς πόρους, τα ειδικά τομεακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να απαιτούν τη δημοσιοποίηση των επιπτώσεων που σχετίζονται με τη φύση και των κινδύνων για τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα.

Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη τις δυσκολίες που ενδέχεται να αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις κατά τη συλλογή πληροφοριών από παράγοντες σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας τους, ιδίως από προμηθευτές που είναι μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις και από προμηθευτές σε αναδυόμενες αγορές και οικονομίες. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζουν δημοσιοποιήσεις σχετικά με τις αλυσίδες αξίας που είναι αναλογικές και συναφείς με την κλίμακα και την πολυπλοκότητα των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων, καθώς και τις ικανότητες και τα χαρακτηριστικά των επιχειρήσεων στις αλυσίδες αξίας, ιδίως τις ικανότητες και τα χαρακτηριστικά επιχειρήσεων που δεν υπόκεινται στις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που προβλέπονται στην παρούσα τροποποιητική οδηγία. Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας δεν θα πρέπει να προσδιορίζουν γνωστοποιήσεις που θα απαιτούν από τις επιχειρήσεις να λαμβάνουν πληροφορίες από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην αλυσίδα αξίας τους, οι οποίες υπερβαίνουν τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούνται σύμφωνα με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Τούτο δεν θα πρέπει να θίγει τυχόν ενωσιακές απαιτήσεις για τη διεξαγωγή διαδικασίας δέουσας επιμέλειας από τις επιχειρήσεις.

(54)

Για την έγκαιρη κάλυψη των αναγκών πληροφόρησης των χρηστών, και ιδίως λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της κάλυψης των αναγκών πληροφόρησης των συμμετεχόντων στις χρηματοπιστωτικές αγορές που υπόκεινται στις απαιτήσεις των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφοι 6 και 7 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/2088, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει μια πρώτη δέσμη προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων έως τις 30 Ιουνίου 2023. Η εν λόγω δέσμη προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να προσδιορίζει τις πληροφορίες που πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις όσον αφορά όλους τους τομείς υποβολής στοιχείων και τα θέματα βιωσιμότητας, καθώς και την υποχρέωση συμμόρφωσης των συμμετεχόντων στην αγορά με τις υποχρεώσεις δημοσιοποίησης που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2019/2088. Έως τις 30 Ιουνίου 2024, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει ένα δεύτερο σύνολο προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, τα οποία θα προσδιορίζουν τις συμπληρωματικές πληροφορίες που θα πρέπει να δημοσιοποιούν οι επιχειρήσεις σχετικά με θέματα βιωσιμότητας και τους τομείς υποβολής στοιχείων, όπου απαιτείται, καθώς και τις πληροφορίες που αφορούν ειδικά τον τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται μια επιχείρηση. Η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάζει τα εν λόγω πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ανά τριετία ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι σχετικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης διεθνών προτύπων.

(55)

Η οδηγία 2013/34/ΕΕ δεν απαιτεί από τις επιχειρήσεις να παρέχουν τις εκθέσεις διαχείρισής τους σε ψηφιακή μορφή, γεγονός που εμποδίζει την ευρεσιμότητα και τη χρηστικότητα των υποβαλλόμενων πληροφοριών. Οι χρήστες πληροφοριών βιωσιμότητας αναμένουν ολοένα και περισσότερο οι πληροφορίες αυτού του είδους να είναι ευρέσιμες, συγκρίσιμες και μηχαναγνώσιμες σε ψηφιακές μορφές. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν από τις επιχειρήσεις που υπόκεινται στις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας της οδηγίας 2013/34/ΕΕ να δημοσιοποιούν δωρεάν τις εκθέσεις διαχείρισής τους στους δικτυακούς τόπους τους. Η ψηφιοποίηση δημιουργεί ευκαιρίες για την αποδοτικότερη αξιοποίηση των πληροφοριών και δίνει τη δυνατότητα σημαντικής εξοικονόμησης κόστους τόσο για τους χρήστες όσο και για τις επιχειρήσεις. Η ψηφιοποίηση επιτρέπει επίσης τη συγκέντρωση δεδομένων σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών σε ανοικτό και προσβάσιμο μορφότυπο που διευκολύνει την ανάγνωση και επιτρέπει τη σύγκριση των δεδομένων. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να απαιτείται από τις επιχειρήσεις να καταρτίζουν την έκθεση διαχείρισής τους στον ηλεκτρονικό μορφότυπο αναφοράς που εξειδικεύεται στο άρθρο 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/815 της Επιτροπής (33), και να επισημαίνουν την οικεία υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιοποιήσεων που απαιτούνται βάσει του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852, σύμφωνα με τον ηλεκτρονικό μορφότυπο αναφοράς που αναφέρεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/815 μόλις προσδιοριστεί.

Θα είναι αναγκαία μια ψηφιακή ταξινόμηση των ενωσιακών προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας για να καταστεί δυνατή η σήμανση των πληροφοριών που υποβάλλονται σύμφωνα με τα εν λόγω πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Οι απαιτήσεις αυτές θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στις εργασίες για την ψηφιοποίηση που εξήγγειλε η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της, της 19ης Φεβρουαρίου 2020, με τίτλο «Ευρωπαϊκή στρατηγική για τα δεδομένα» και στην ανακοίνωσή της, της 24ης Σεπτεμβρίου 2020, με τίτλο «Στρατηγική ψηφιακών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών για την ΕΕ». Οι εν λόγω απαιτήσεις θα συμπληρώνουν επίσης τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ενιαίου σημείου πρόσβασης (ESAP) για τις δημόσιες εταιρικές πληροφορίες, όπως προβλέπεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 24ης Σεπτεμβρίου 2020 με τίτλο «Ένωση Κεφαλαιαγορών για τα άτομα και τις επιχειρήσεις - νέο σχέδιο δράσης», στην οποία εξετάζεται επίσης η ανάγκη να παρέχονται συγκρίσιμες πληροφορίες σε ψηφιακή μορφή.

(56)

Για να καταστεί δυνατή η συμπερίληψη των υποβαλλομένων πληροφοριών βιωσιμότητας στο ευρωπαϊκό ενιαίο σημείο πρόσβασης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες δεν έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση να δημοσιεύουν την έκθεση διαχείρισής τους, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών σχετικά με τη βιωσιμότητα, στον ηλεκτρονικό μορφότυπο αναφοράς που ορίζεται στο άρθρο 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/815.

(57)

Το άρθρο 19α παράγραφος 4 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαλλάσσουν επιχειρήσεις από την υποχρέωση να περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης που συντάσσουν τη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που απαιτείται βάσει του άρθρου 19α παράγραφος 1 της εν λόγω οδηγίας. Τα κράτη μέλη επιτρέπεται να το πράττουν αυτό όταν η ενδιαφερόμενη επιχείρηση καταρτίζει χωριστή έκθεση, η οποία δημοσιεύεται μαζί με την έκθεση διαχείρισης σύμφωνα με το άρθρο 30 της εν λόγω οδηγίας, ή όταν η έκθεση αυτή δημοσιοποιείται, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες μετά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού, στον ιστότοπο της επιχείρησης και αναφέρεται στην έκθεση διαχείρισης. Η ίδια δυνατότητα προβλέπεται και για την ενοποιημένη μη χρηματοοικονομική κατάσταση που αναφέρεται στην οδηγία 2013/34/ΕΕ. Είκοσι κράτη μέλη έχουν χρησιμοποιήσει αυτή την επιλογή. Ωστόσο, η δυνατότητα δημοσίευσης χωριστής έκθεσης εμποδίζει τη διαθεσιμότητα πληροφοριών που συνδέουν τις χρηματοοικονομικές πληροφορίες και τις πληροφορίες για θέματα βιωσιμότητας. Εμποδίζει επίσης την ευρεσιμότητα και την προσβασιμότητα πληροφοριών για τους χρήστες, ιδίως για τους επενδυτές, οι οποίοι ενδιαφέρονται τόσο για τις χρηματοοικονομικές πληροφορίες όσο και για τις πληροφορίες βιωσιμότητας. Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται λόγω πιθανών διαφορετικών χρόνων δημοσίευσης για τις χρηματοοικονομικές πληροφορίες και τις πληροφορίες βιωσιμότητας. Η δημοσίευση σε χωριστή έκθεση μπορεί επίσης να δίνει την εντύπωση, εσωτερικά και εξωτερικά, ότι οι πληροφορίες βιωσιμότητας ανήκουν σε κατηγορία λιγότερο συναφών πληροφοριών, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αντίληψη που διαμορφώνεται ως προς την αξιοπιστία των πληροφοριών. Επομένως, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να υποβάλλουν τις πληροφορίες βιωσιμότητας σε σαφώς αναγνωρίσιμο ειδικό τμήμα της έκθεσης διαχείρισης που συντάσσουν και τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει πλέον να έχουν τη δυνατότητα να απαλλάσσουν επιχειρήσεις από την υποχρέωση να περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης που συντάσσουν πληροφορίες σχετικά με θέματα βιωσιμότητας.

Η υποχρέωση αυτή θα διευκολύνει επίσης την αποσαφήνιση του ρόλου των εθνικών αρμόδιων αρχών στην εποπτεία της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, στο πλαίσιο της έκθεσης διαχείρισης που εκπονείται σύμφωνα με την οδηγία 2004/109/ΕΚ. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις που υποχρεούνται να υποβάλλουν πληροφορίες βιωσιμότητας δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να απαλλάσσονται από την υποχρέωση δημοσίευσης της έκθεσης διαχείρισης, δεδομένου ότι είναι σημαντικό να διασφαλίζεται ότι οι πληροφορίες βιωσιμότητας είναι δημοσίως διαθέσιμες.

(58)

Σύμφωνα με το άρθρο 20 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, οι επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση υποχρεούνται να περιλαμβάνουν στην έκθεση διαχείρισης που συντάσσουν δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης, η οποία πρέπει να περιέχει, μεταξύ άλλων πληροφοριών, περιγραφή της πολιτικής σχετικά με την πολυμορφία που εφαρμόζει η επιχείρηση για τα διοικητικά, διαχειριστικά και εποπτικά της όργανα. Το άρθρο 20 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ παρέχει στις επιχειρήσεις την ευελιξία να αποφασίζουν τις πτυχές πολυμορφίας για τις οποίες υποβάλλουν στοιχεία. Δεν υποχρεώνει ρητά τις επιχειρήσεις να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με συγκεκριμένη πτυχή πολυμορφίας. Προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά την εξασφάλιση πιο ισόρροπης συμμετοχής των φύλων στη διαδικασία λήψης οικονομικών αποφάσεων, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση υποβάλλουν πάντα στοιχεία για τις πολιτικές τους σχετικά με την πολυμορφία όσον αφορά το φύλο και την εφαρμογή αυτών των πολιτικών. Ωστόσο, για να αποφευχθεί περιττή διοικητική επιβάρυνση, οι εν λόγω επιχειρήσεις θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν ορισμένες από τις απαιτούμενες πληροφορίες βάσει του άρθρου 20 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ μαζί με άλλες πληροφορίες που αφορούν τη βιωσιμότητα. Εάν αποφασίσουν να το πράξουν, η δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης θα πρέπει να περιλαμβάνει αναφορά στην υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας από την επιχείρηση, και οι πληροφορίες που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 20 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται στις απαιτήσεις διασφάλισης της δήλωσης εταιρικής διακυβέρνησης.

(59)

Σύμφωνα με το άρθρο 33 της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να μεριμνούν ώστε τα μέλη των διοικητικών, διαχειριστικών και εποπτικών οργάνων μιας επιχείρησης να υπέχουν συλλογική ευθύνη για να εξασφαλίσουν ότι οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, οι ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, η έκθεση διαχείρισης, η ενοποιημένη έκθεση διαχείρισης, η δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης και η ενοποιημένη δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης καταρτίζονται και δημοσιοποιούνται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εν λόγω οδηγίας. Η εν λόγω συλλογική ευθύνη θα πρέπει να επεκταθεί στις απαιτήσεις ψηφιοποίησης που καθορίζονται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/815, στην απαίτηση συμμόρφωσης με τα ενωσιακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και στην απαίτηση σήμανσης των πληροφοριών βιωσιμότητας.

(60)

Στο επάγγελμα της διασφάλισης γίνεται διάκριση μεταξύ των εντολών παροχής περιορισμένης διασφάλισης και των εντολών παροχής εύλογης διασφάλισης. Το συμπέρασμα της δέσμευσης παροχής περιορισμένης διασφάλισης παρέχεται συνήθως με τη χρήση αρνητικών εκφράσεων, με τη δήλωση ότι ο επαγγελματίας δεν έχει εντοπίσει κανένα θέμα για να συμπεράνει ότι το αντικείμενο περιέχει ουσιώδεις ανακρίβειες. Στη δέσμευση παροχής περιορισμένης διασφάλισης, ο ελεγκτής διενεργεί λιγότερες δοκιμασίες απ’ ό,τι στο πλαίσιο της δέσμευσης παροχής εύλογης διασφάλισης. Ως εκ τούτου, ο όγκος εργασίας για τη δέσμευση παροχής περιορισμένης διασφάλισης είναι μικρότερος απ’ ό,τι για τη δέσμευση παροχής εύλογης διασφάλισης. Ο όγκος εργασίας για τη δέσμευση παροχής εύλογης διασφάλισης συνεπάγεται εκτεταμένες διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των εσωτερικών ελέγχων της επιχείρησης που υποβάλλει τις εκθέσεις και της διενέργειας ελέγχου επαλήθευσης, και είναι, συνεπώς, σημαντικά μεγαλύτερος απ’ ό,τι στο πλαίσιο της δέσμευσης παροχής περιορισμένης διασφάλισης.

Τα συμπεράσματα από τη δέσμευση παροχής εύλογης διασφάλισης εκφράζονται συνήθως με θετική διατύπωση και καταλήγουν στην παροχή γνώμης σχετικά με τη συγκριτική εξέταση του αντικειμένου έναντι προκαθορισμένων κριτηρίων. Βάσει της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίζουν ότι ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο εξετάζει αν έχει υποβληθεί η μη χρηματοοικονομική κατάσταση ή η χωριστή έκθεση. Η οδηγία δεν επιβάλλει υποχρέωση ελέγχου των πληροφοριών από ανεξάρτητο πάροχο υπηρεσιών διασφάλισης, παρότι παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να απαιτούν τη διενέργεια ελέγχου αυτού του είδους εάν το επιθυμούν. Η απουσία απαίτησης διασφάλισης όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, σε αντίθεση με την υποχρέωση του νόμιμου ελεγκτή να διενεργεί υποχρεωτικούς ελέγχους βάσει δέσμευσης παροχής εύλογης διασφάλισης, θα συνιστούσε απειλή για την αξιοπιστία των πληροφοριών βιωσιμότητας που δημοσιοποιούνται, με συνέπεια να μην καλύπτονται οι ανάγκες των χρηστών για τους οποίους προορίζονται οι εν λόγω πληροφορίες. Μολονότι ο στόχος είναι η επίτευξη παρόμοιου επιπέδου διασφάλισης για την υποβολή εκθέσεων χρηματοοικονομικών πληροφοριών και βιωσιμότητας, η απουσία κοινώς συμφωνηθέντος προτύπου για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας δημιουργεί τον κίνδυνο διαφορετικής κατανόησης και διαφορετικών προσδοκιών ως προς το τι θα περιλάμβανε μια δέσμευση παροχής εύλογης διασφάλισης για διάφορες κατηγορίες πληροφοριών βιωσιμότητας, ιδίως όσον αφορά τις μελλοντοστραφείς και τις ποιοτικές δημοσιοποιήσεις.

Ως εκ τούτου, θα πρέπει να εξεταστεί μια σταδιακή προσέγγιση για την ενίσχυση του επιπέδου της διασφάλισης που απαιτείται για τις πληροφορίες βιωσιμότητας, αρχής γενομένης από την υποχρέωση του νόμιμου ελεγκτή ή του ελεγκτικού γραφείου να διατυπώνει γνώμη σχετικά με τη συμμόρφωση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας με τις απαιτήσεις της Ένωσης βάσει δέσμευσης παροχής περιορισμένης διασφάλισης. Η γνώμη αυτή θα πρέπει να καλύπτει τη συμμόρφωση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας με τα ενωσιακά πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, τη διαδικασία που διενεργεί η επιχείρηση για τον προσδιορισμό των πληροφοριών που υποβάλλονται σύμφωνα με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και τη συμμόρφωση με την απαίτηση σήμανσης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ο ελεγκτής θα πρέπει επίσης να αξιολογεί αν η διαδικασία υποβολής εκθέσεων της επιχείρησης συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852. Για την εξασφάλιση κοινής κατανόησης και κοινών προσδοκιών ως προς το τι θα περιλάμβανε μια δέσμευση παροχής εύλογης διασφάλισης, ο νόμιμος ελεγκτής ή το ελεγκτικό γραφείο θα πρέπει επομένως να υποχρεούται να διατυπώνει γνώμη, βάσει δέσμευσης παροχής εύλογης διασφάλισης, σχετικά με τη συμμόρφωση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας με τις απαιτήσεις της Ένωσης, όταν η Επιτροπή θεσπίσει μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων πρότυπα διασφάλισης για την εύλογη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας το αργότερο την 1η Οκτωβρίου 2028, κατόπιν αξιολόγησης για να διαπιστωθεί αν είναι εφικτή η παροχή εύλογης διασφάλισης για τους ελεγκτές και για τις επιχειρήσεις.

Η σταδιακή προσέγγιση από τις δεσμεύσεις παροχής περιορισμένης διασφάλισης στις δεσμεύσεις παροχής εύλογης διασφάλισης θα παρείχε επίσης τη δυνατότητα σταδιακής ανάπτυξης της αγοράς διασφάλισης για τις πληροφορίες βιωσιμότητας, καθώς και των πρακτικών υποβολής εκθέσεων των επιχειρήσεων. Τέλος, αυτή η σταδιακή προσέγγιση θα αύξανε σταδιακά το κόστος για τις επιχειρήσεις που υποβάλλουν τις εκθέσεις, δεδομένου ότι η εύλογη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας βάσει δέσμευσης για την παροχή εύλογης διασφάλισης είναι πιο δαπανηρή από τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας βάσει δέσμευσης για την παροχή περιορισμένης διασφάλισης. Οι επιχειρήσεις που υπόκεινται σε απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να μπορούν να αποφασίσουν να λάβουν γνώμη διασφάλισης σχετικά με την οικεία υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας βάσει δέσμευσης παροχής εύλογης διασφάλισης, εάν το επιθυμούν, και, στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να θεωρείται ότι έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωση να εξασφαλίζουν γνώμη βάσει δέσμευσης παροχής περιορισμένης διασφάλισης. Η γνώμη βάσει δέσμευσης παροχής εύλογης διασφάλισης σχετικά με τις μελλοντοστραφείς πληροφορίες αποτελεί απλώς διασφάλιση ότι τα εν λόγω στοιχεία έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τα ισχύοντα πρότυπα.

(61)

Οι νόμιμοι ελεγκτές ή τα ελεγκτικά γραφεία ελέγχουν ήδη τις οικονομικές καταστάσεις και την έκθεση διαχείρισης. Η διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας από τους νόμιμους ελεγκτές ή τα ελεγκτικά γραφεία θα συνέβαλλε στην εξασφάλιση της συνδεσιμότητας και της συνοχής μεταξύ των χρηματοοικονομικών πληροφοριών και των πληροφοριών βιωσιμότητας, κάτι που θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους χρήστες των πληροφοριών βιωσιμότητας. Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος περαιτέρω συγκέντρωσης της αγοράς ελέγχου, που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία των ελεγκτών και να αυξήσει τις αμοιβές για τον έλεγχο ή τις αμοιβές που συνδέονται με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

Λαμβάνοντας υπόψη τον βασικό ρόλο των νόμιμων ελεγκτών κατά την παροχή διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και τη διασφάλιση αξιόπιστων πληροφοριών βιωσιμότητας, η Επιτροπή ανακοίνωσε ότι θα αναλάβει δράση για την περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας των ελέγχων και για τη δημιουργία μιας πιο ανοικτής και διαφοροποιημένης αγοράς ελέγχου, που αποτελούν τις προϋποθέσεις για την επιτυχή εφαρμογή της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας. Επιπλέον, είναι επιθυμητό να προσφέρεται στις επιχειρήσεις ευρύτερη επιλογή ανεξάρτητων παρόχων υπηρεσιών διασφάλισης για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Επομένως, θα πρέπει να παρέχεται στα κράτη μέλη η δυνατότητα διαπίστευσης ανεξάρτητων παρόχων υπηρεσιών διασφάλισης, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (34), που θα παρέχουν γνώμη διασφάλισης σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, η οποία θα πρέπει να δημοσιεύεται μαζί με την έκθεση διαχείρισης. Επιπλέον, θα πρέπει να παρέχεται στα κράτη μέλη η επιλογή να επιτρέπουν σε νόμιμο ελεγκτή, διαφορετικό από τον νόμιμο ελεγκτή ή τους νόμιμους ελεγκτές που διενεργούν τον υποχρεωτικό έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων, να διατυπώνει γνώμη διασφάλισης σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας. Επιπλέον, εάν επιτρέπουν σε ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών διασφάλισης να διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να επιτρέπουν σε νόμιμο ελεγκτή διαφορετικό από τον νόμιμο ελεγκτή ή τους νόμιμους ελεγκτές που διενεργούν τον υποχρεωτικό έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων, να διατυπώνει γνώμη διασφάλισης σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίζουν απαιτήσεις που εξασφαλίζουν την ποιότητα της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που διενεργούν ανεξάρτητοι πάροχοι υπηρεσιών διασφάλισης και συνεπή αποτελέσματα όσον αφορά τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Κατά συνέπεια, όλοι οι ανεξάρτητοι πάροχοι υπηρεσιών διασφάλισης θα πρέπει να υπόκεινται σε απαιτήσεις που είναι ισοδύναμες με τις απαιτήσεις της οδηγίας 2006/43/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (35) όσον αφορά τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, ενώ παράλληλα προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά των ανεξάρτητων παρόχων υπηρεσιών διασφάλισης που δεν διενεργούν υποχρεωτικούς ελέγχους. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίζουν ισοδύναμες απαιτήσεις όσον αφορά την κατάρτιση και την εξέταση, τη συνεχή εκπαίδευση, τα συστήματα διασφάλισης της ποιότητας, την επαγγελματική δεοντολογία, την ανεξαρτησία, την αντικειμενικότητα, την εμπιστευτικότητα και το επαγγελματικό απόρρητο, τον διορισμό και την παύση, την οργάνωση της εργασίας των ανεξάρτητων παρόχων υπηρεσιών διασφάλισης, τις έρευνες και τις κυρώσεις, καθώς και την αναφορά παρατυπιών. Με τον τρόπο αυτόν θα εξασφαλίζονταν επίσης ισότιμοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ όλων των προσώπων και των γραφείων στα οποία επιτρέπουν τα κράτη μέλη να παρέχουν γνώμη διασφάλισης σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των νόμιμων ελεγκτών. Εάν μια επιχείρηση ζητεί τη γνώμη άλλου διαπιστευμένου ανεξάρτητου παρόχου υπηρεσιών διασφάλισης, εκτός του νόμιμου ελεγκτή, σχετικά με την οικεία διαδικασία υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, δεν θα πρέπει να ζητεί, επιπλέον, τη γνώμη διασφάλισης του νόμιμου ελεγκτή για την οικεία υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας.

Θα πρέπει να συνεχίσει να επιτρέπεται σε ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών διασφάλισης που έχουν ήδη διαπιστευθεί από ένα κράτος μέλος για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας να ασκούν αυτή τη δραστηριότητα. Ομοίως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι ανεξάρτητοι πάροχοι υπηρεσιών διασφάλισης που υποβάλλονται σε διαδικασία διαπίστευσης, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη την ημερομηνία εφαρμογής των νέων απαιτήσεων σχετικά με την κατάρτιση και την εξέταση δεν υπόκεινται σε αυτές τις νέες απαιτήσεις διαπίστευσης, υπό την προϋπόθεση ότι θα ολοκληρώσουν τη διαδικασία αυτή εντός δύο ετών από την ημερομηνία εφαρμογής των νέων αυτών απαιτήσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει, ωστόσο, να εξασφαλίσουν ότι όλοι οι ανεξάρτητοι πάροχοι υπηρεσιών διασφάλισης που έχουν λάβει διαπίστευση από ένα κράτος μέλος για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας εντός δύο ετών από την ημερομηνία εφαρμογής των νέων απαιτήσεων διαπίστευσης, αποκτούν τις απαραίτητες γνώσεις όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας και τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας μέσω συνεχούς επαγγελματικής εκπαίδευσης.

(62)

Προκειμένου να ενισχυθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέπουν στους ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών διασφάλισης που είναι εγκατεστημένοι σε διαφορετικό κράτος μέλος να διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας στην επικράτειά τους. Αυτό θα ευνοούσε επίσης το άνοιγμα της αγοράς διασφάλισης ακόμη και όταν δεν επιτρέπουν όλα τα κράτη μέλη τη διαπίστευση ανεξάρτητων παρόχων υπηρεσιών διασφάλισης στην επικράτειά τους. Όταν ανεξάρτητοι πάροχοι υπηρεσιών διασφάλισης διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας στο έδαφος κράτους μέλους υποδοχής, το εν λόγω κράτος μέλος υποδοχής θα πρέπει να μπορεί να αποφασίσει να εποπτεύει τους ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών διασφάλισης, δεδομένης της δυνατότητας μόχλευσης στο εφαρμοζόμενο πλαίσιο για την εποπτεία των ελεγκτών που διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(63)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι, όταν μια επιχείρηση υποχρεούται από το δίκαιο της Ένωσης να μεριμνά για την επαλήθευση στοιχείων της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας από διαπιστευμένο ανεξάρτητο τρίτο μέρος, η έκθεση του διαπιστευμένου ανεξάρτητου τρίτου μέρους θα πρέπει να διατίθεται είτε ως παράρτημα της έκθεσης διαχείρισης είτε με οποιοδήποτε άλλο δημόσια προσβάσιμο μέσο. Η διάθεση της εν λόγω έκθεσης δεν θα πρέπει να προδικάζει το αποτέλεσμα της γνώμης διασφάλισης της οποίας η επαλήθευση από τρίτους θα πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητη. Δεν θα πρέπει να συνεπάγεται αλληλεπικάλυψη εργασιών μεταξύ του ελεγκτή ή του ανεξάρτητου παρόχου υπηρεσιών διασφάλισης που διατυπώνει τη γνώμη διασφάλισης και του διαπιστευμένου ανεξάρτητου τρίτου μέρους.

(64)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ καθορίζει τους κανόνες σχετικά με τον υποχρεωτικό έλεγχο των ετήσιων και των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων. Είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι εφαρμόζονται συνεπείς κανόνες στον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων και στη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που διενεργεί ο νόμιμος ελεγκτής. Η οδηγία 2006/43/ΕΚ θα πρέπει να εφαρμόζεται όταν η γνώμη διασφάλισης σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας διατυπώνεται από κάποιον νόμιμο ελεγκτή ή ελεγκτικό γραφείο.

(65)

Οι κανόνες για την έγκριση και την αναγνώριση των νόμιμων ελεγκτών και των ελεγκτικών γραφείων θα πρέπει να επιτρέπουν στους νόμιμους ελεγκτές την απόκτηση προσόντων και για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι νόμιμοι ελεγκτές που επιθυμούν να αποκτήσουν τα προσόντα για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας διαθέτουν, αφενός, το απαραίτητο επίπεδο των θεωρητικών γνώσεων σε θέματα που αφορούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και, αφετέρου, την ικανότητα εφαρμογής των εν λόγω γνώσεων στην πράξη.

Ως εκ τούτου, οι νόμιμοι ελεγκτές θα πρέπει να ολοκληρώσουν πρακτική κατάρτιση διάρκειας τουλάχιστον οκτώ μηνών στη διασφάλιση της ετήσιας και ενοποιημένης υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας ή σε άλλες υπηρεσίες σχετικές με τη βιωσιμότητα, λαμβανομένης υπόψη της πρότερης εργασιακής πείρας. Ωστόσο, οι νόμιμοι ελεγκτές που έχουν ήδη εγκριθεί ή αναγνωριστεί από κράτος μέλος θα πρέπει να εξακολουθήσουν να έχουν τη δυνατότητα να διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ομοίως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα φυσικά πρόσωπα που βρίσκονται σε διαδικασία αδειοδότησης κατά την ημερομηνία εφαρμογής των απαιτήσεων για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που ορίζονται από την παρούσα τροποποιητική οδηγία δεν υπόκεινται στις απαιτήσεις αυτές, υπό την προϋπόθεση ότι θα ολοκληρώσουν τη διαδικασία εντός των επόμενων δύο ετών. Ωστόσο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι νόμιμοι ελεγκτές που έλαβαν άδεια εντός δύο ετών από την ημερομηνία εφαρμογής των εν λόγω απαιτήσεων και οι οποίοι επιθυμούν να πραγματοποιούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, αποκτούν τις αναγκαίες γνώσεις στον τομέα της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας μέσω της συνεχούς επαγγελματικής εκπαίδευσης. Τα φυσικά πρόσωπα που αποφασίζουν να λάβουν άδεια ως νόμιμοι ελεγκτές μόνο για τον υποχρεωτικό έλεγχο θα πρέπει να μπορούν να αποφασίσουν σε μεταγενέστερο στάδιο να αποκτήσουν και τα προσόντα για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Για τον σκοπό αυτό, τα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να πληρούν τις αναγκαίες απαιτήσεις που ορίζονται από τα κράτη μέλη, ώστε να διασφαλίζεται ότι διαθέτουν επίσης το απαραίτητο επίπεδο των θεωρητικών γνώσεων σε θέματα που αφορούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και την ικανότητα εφαρμογής των γνώσεων αυτών στην πράξη.

(66)

Θα πρέπει να διασφαλίζεται η συνέπεια των απαιτήσεων που επιβάλλονται στους ελεγκτές όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο και τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που πραγματοποιούν. Επομένως, θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένα οριζόμενο πρόσωπο που θα συμμετέχει ενεργά στη διενέργεια της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας («κύριος εταίρος βιωσιμότητας»). Κατά τη διενέργεια της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, θα πρέπει να απαιτείται από τους νόμιμους ελεγκτές να αφιερώνουν επαρκή χρόνο και να κατανέμουν επαρκείς πόρους και εμπειρογνωμοσύνη, προκειμένου να εκτελούν δεόντως τα καθήκοντά τους. Το μητρώο με τους λογαριασμούς των πελατών θα πρέπει να προσδιορίζει τις αμοιβές που χρεώθηκαν για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και θα πρέπει να δημιουργείται φάκελος διασφάλισης που να περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Όταν ο ίδιος νόμιμος ελεγκτής διενεργεί τον υποχρεωτικό έλεγχο των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων και τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, ο φάκελος διασφάλισης θα πρέπει να μπορεί να περιλαμβάνεται στον φάκελο ελέγχου. Ωστόσο, οι απαιτήσεις που επιβάλλονται στους νόμιμους ελεγκτές σχετικά με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να ισχύουν μόνο για τους νόμιμους ελεγκτές που διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(67)

Οι νόμιμοι ελεγκτές ή τα ελεγκτικά γραφεία που διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να διαθέτουν υψηλό επίπεδο τεχνικής και εξειδικευμένης εμπειρογνωσίας στον τομέα της βιωσιμότητας.

(68)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να εξασφαλίζουν ότι υπάρχουν κατάλληλοι κανόνες που εγγυώνται ότι η αμοιβή των νόμιμων ελεγκτών δεν επηρεάζεται ούτε προσδιορίζεται από την παροχή συμπληρωματικών υπηρεσιών στην ελεγχόμενη οντότητα ή ότι δεν μπορεί να βασίζεται σε κανενός είδους αίρεση. Η εν λόγω οδηγία επιβάλλουν επίσης στα κράτη μέλη την υποχρέωση να εξασφαλίζουν ότι οι νόμιμοι ελεγκτές που διενεργούν υποχρεωτικούς ελέγχους συμμορφώνονται με τους κανόνες για την επαγγελματική δεοντολογία, την ανεξαρτησία, την αντικειμενικότητα, την εμπιστευτικότητα και το επαγγελματικό απόρρητο. Για λόγους συνοχής, ενδείκνυται οι εν λόγω κανόνες να επεκταθούν στους νόμιμους ελεγκτές που διενεργούν τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(69)

Προκειμένου να προβλέπονται ομοιόμορφες πρακτικές διασφάλισης και υψηλής ποιότητας διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας σε ολόκληρη την Ένωση, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτηθεί να θεσπίζει πρότυπα διασφάλισης της βιωσιμότητας μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τη δυνατότητα να εφαρμόζουν εθνικά πρότυπα, διαδικασίες ή απαιτήσεις διασφάλισης, εφόσον η Επιτροπή δεν έχει θεσπίσει, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, πρότυπο διασφάλισης που να καλύπτει το ίδιο αντικείμενο. Τα εν λόγω πρότυπα διασφάλισης θα πρέπει να καθορίζουν τις διαδικασίες που πρέπει να εφαρμόζει ο ελεγκτής για να εξάγει τα συμπεράσματά του σχετικά με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει πρότυπα διασφάλισης για περιορισμένη διασφάλιση μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων πριν από την 1η Οκτωβρίου 2026. Προκειμένου να διευκολυνθεί η εναρμόνιση της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας σε όλα τα κράτη μέλη, η ΕΕΦΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνεται να εγκρίνει μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές για τον καθορισμό των διαδικασιών που πρέπει να εφαρμόζονται κατά τη διατύπωση γνώμης διασφάλισης σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, εν αναμονή της θέσπισης προτύπου διασφάλισης από την Επιτροπή, το οποίο θα καλύπτει το ίδιο αντικείμενο.

(70)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ θεσπίζει κανόνες σχετικά με τον υποχρεωτικό έλεγχο ενός ομίλου επιχειρήσεων. Παρόμοιοι κανόνες θα πρέπει να καθοριστούν για τη διασφάλιση της ενοποιημένης υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(71)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ επιβάλλει στους νόμιμους ελεγκτές ή τα ελεγκτικά γραφεία την υποχρέωση να παρουσιάζουν τα αποτελέσματα του υποχρεωτικού ελέγχου που διενεργούν σε έκθεση ελέγχου. Παρόμοιοι κανόνες θα πρέπει να καθοριστούν για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Τα αποτελέσματα της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να παρουσιάζονται σε έκθεση διασφάλισης. Όταν ο ίδιος νόμιμος ελεγκτής διενεργεί τον υποχρεωτικό έλεγχο των ετήσιων οικονομικών καταστάσεων και τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, οι πληροφορίες για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να μπορούν να παρουσιάζονται στην έκθεση ελέγχου.

(72)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να θεσπίσουν σύστημα ελέγχου διασφάλισης ποιότητας των νόμιμων ελεγκτών και των ελεγκτικών γραφείων. Για να εξασφαλιστεί ότι πραγματοποιούνται επίσης έλεγχοι διασφάλισης ποιότητας για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και ότι τα πρόσωπα που είναι επιφορτισμένα με τους ελέγχους διασφάλισης ποιότητας έχουν κατάλληλη επαγγελματική εκπαίδευση και πείρα στον τομέα της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, η απαίτηση για τη θέσπιση συστήματος ελέγχου διασφάλισης ποιότητας θα πρέπει να επεκταθεί στη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ως μεταβατικό μέτρο, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, τα πρόσωπα που διενεργούν επιθεωρήσεις διασφάλισης της ποιότητας σχετικά με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας θα πρέπει να απαλλάσσονται από την απαίτηση να διαθέτουν σχετική πείρα στην υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας και στη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας ή σε άλλες υπηρεσίες που αφορούν τη βιωσιμότητα.

(73)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να διαθέτουν σύστημα ερευνών και κυρώσεων για τους νόμιμους ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία που διενεργούν υποχρεωτικούς ελέγχους. Η εν λόγω οδηγία επιβάλλει επίσης στα κράτη μέλη την υποχρέωση να οργανώνουν αποτελεσματικό σύστημα δημόσιας εποπτείας και να εξασφαλίζουν ότι οι ρυθμιστικές συμφωνίες για τα συστήματα δημόσιας εποπτείας επιτρέπουν αποτελεσματική συνεργασία σε ενωσιακό επίπεδο όσον αφορά τις εποπτικές δραστηριότητες των κρατών μελών. Οι εν λόγω απαιτήσεις θα πρέπει να επεκταθούν στους νόμιμους ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία που διενεργούν διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, ώστε να εξασφαλίζεται η συνεκτικότητα των πλαισίων ερευνών, κυρώσεων και εποπτείας που θεσπίζονται για τις εργασίες του ελεγκτή στο πλαίσιο του υποχρεωτικού ελέγχου και της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(74)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ περιλαμβάνει κανόνες σχετικά με το διορισμό και την παύση των νόμιμων ελεγκτών και των ελεγκτικών γραφείων που διενεργούν υποχρεωτικούς ελέγχους. Οι εν λόγω κανόνες θα πρέπει να επεκταθούν στη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, ώστε να εξασφαλίζεται η συνέπεια των κανόνων που επιβάλλονται στους ελεγκτές όσον αφορά τις εργασίες τους σχετικά με τον υποχρεωτικό έλεγχο και τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(75)

Σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 2007/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (36), τα κράτη μέλη υποχρεούνται να διασφαλίζουν ότι οι μέτοχοι των επιχειρήσεων των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση, ενεργώντας μεμονωμένα ή συλλογικά, έχουν το δικαίωμα να εγγράψουν θέματα στην ημερήσια διάταξη της γενικής συνέλευσης, υπό την προϋπόθεση ότι κάθε τέτοιο θέμα συνοδεύεται από αιτιολόγηση ή σχέδιο ψηφίσματος που πρέπει να εγκρίνεται στη γενική συνέλευση, και ότι έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν σχέδια ψηφισμάτων για θέματα που περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν στην ημερήσια διάταξη της γενικής συνέλευσης, ανάλογα με την περίπτωση. Όταν τα δικαιώματα αυτά εξαρτώνται από την προϋπόθεση ότι ο σχετικός μέτοχος ή μέτοχοι κατέχουν ελάχιστη συμμετοχή στην επιχείρηση, η ελάχιστη αυτή συμμετοχή δεν πρέπει να υπερβαίνει το 5 % του μετοχικού κεφαλαίου. Όσον αφορά τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, οι μέτοχοι θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ασκούν τα δικαιώματα που ορίζονται στο άρθρο 6 της οδηγίας 2007/36/ΕΚ, προκειμένου να υποβάλλουν σχέδια ψηφισμάτων προς έγκριση από τη γενική συνέλευση που απαιτούν, πρώτον, από διαπιστευμένο τρίτο μέρος που δεν ανήκει στο ίδιο ελεγκτικό γραφείο ή δίκτυο με τον νόμιμο ελεγκτή ή από το ελεγκτικό γραφείο που διενεργεί τον υποχρεωτικό έλεγχο, να συντάσσει έκθεση σχετικά με ορισμένα στοιχεία της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και, δεύτερον, ότι η έκθεση αυτή να τίθεται στη διάθεση της γενικής συνέλευσης.

Για τις επιχειρήσεις που υπόκεινται στις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που θεσπίζονται με την παρούσα τροποποιητική οδηγία και οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 της οδηγίας 2007/36/ΕΚ, οι μέτοχοι που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 5 % των δικαιωμάτων ψήφου ή το 5 % του κεφαλαίου της επιχείρησης, ενεργώντας μεμονωμένα ή συλλογικά, θα πρέπει επίσης να έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν σχέδιο ψηφίσματος προς έγκριση από τη γενική συνέλευση, απαιτώντας, πρώτον, από διαπιστευμένο τρίτο μέρος που δεν ανήκει στο ίδιο ελεγκτικό γραφείο ή δίκτυο με τον νόμιμο ελεγκτή ή από το ελεγκτικό γραφείο που διενεργεί τον υποχρεωτικό έλεγχο, να συντάσσει έκθεση σχετικά με ορισμένα στοιχεία της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και, δεύτερον, η έκθεση αυτή να τίθεται στη διάθεση της γενικής συνέλευσης.

(76)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να διασφαλίζουν ότι κάθε οντότητα δημοσίου συμφέροντος διαθέτει επιτροπή ελέγχου και προσδιορίζει τα καθήκοντά της όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο. Στην εν λόγω επιτροπή ελέγχου θα πρέπει να ανατίθενται ορισμένα καθήκοντα σε σχέση με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Τα καθήκοντα αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν την υποχρέωση της επιτροπής ελέγχου να ενημερώνει το διοικητικό ή το εποπτικό όργανο της οντότητας δημοσίου συμφέροντος για το αποτέλεσμα της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και να επεξηγεί πώς συνέβαλε η επιτροπή ελέγχου στην ακεραιότητα της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και ποιος ήταν ο ρόλος της επιτροπής ελέγχου στην εν λόγω διαδικασία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να επιτρέπουν τα καθήκοντα που ανατίθενται στην επιτροπή ελέγχου σχετικά με την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας και σχετικά με τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας να εκτελούνται από το διοικητικό ή το εποπτικό όργανο στο σύνολό του ή από ειδικό όργανο που συστήνεται από το διοικητικό ή το εποπτικό όργανο.

(77)

Η οδηγία 2006/43/ΕΚ περιλαμβάνει απαιτήσεις για την εγγραφή στα μητρώα και την εποπτεία ελεγκτών και ελεγκτικών γραφείων τρίτης χώρας. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ύπαρξη συνεκτικού πλαισίου για τις εργασίες των ελεγκτών στον τομέα τόσο του υποχρεωτικού ελέγχου όσο και της διασφάλισης της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, είναι αναγκαίο οι ανωτέρω απαιτήσεις να επεκταθούν στη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

(78)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 537/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (37) εφαρμόζεται στους νόμιμους ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία που διενεργούν υποχρεωτικούς ελέγχους οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος. Για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας του νόμιμου ελεγκτή κατά τη διενέργεια υποχρεωτικού ελέγχου, ο εν λόγω κανονισμός θεσπίζει όριο στις αμοιβές για άλλες υπηρεσίες που μπορεί να λάβει ο νόμιμος ελεγκτής. Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό του εν λόγω ορίου. Επιπλέον, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 537/2014 απαγορεύει την παροχή ορισμένων μη ελεγκτικών υπηρεσιών για συγκεκριμένες περιόδους όταν ο νόμιμος ελεγκτής διενεργεί τον υποχρεωτικό έλεγχο. Οι υπηρεσίες που σχετίζονται με την προετοιμασία της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων τυχόν συμβουλευτικών υπηρεσιών, θα πρέπει επίσης να θεωρούνται απαγορευμένες υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της περιόδου που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 537/2014. Η απαγόρευση παροχής τέτοιων υπηρεσιών θα πρέπει να ισχύουν σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες ο νόμιμος ελεγκτής διενεργεί τον υποχρεωτικό έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων.

Για να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία του νόμιμου ελεγκτή, ορισμένες εκ των μη ελεγκτικών υπηρεσιών θα πρέπει επίσης να απαγορεύονται, όταν ο νόμιμος ελεγκτής διενεργεί τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 537/2014 απαιτεί από τους νόμιμους ελεγκτές να αναφέρουν παρατυπίες στην ελεγχόμενη οντότητα και, υπό ορισμένες περιστάσεις, στις αρχές που έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη ως υπεύθυνες για τη διερεύνηση τέτοιων παρατυπιών. Η υποχρέωση αυτή θα πρέπει επίσης να επεκταθεί, όπου κρίνεται σκόπιμο, στους νόμιμους ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία σε ό,τι αφορά τις εργασίες τους για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας των οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος.

(79)

Η οδηγία 2004/109/ΕΚ αναθέτει στις εθνικές εποπτικές αρχές το καθήκον να επιβάλλουν τη συμμόρφωση των επιχειρήσεων των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση με τις απαιτήσεις υποβολής εταιρικών στοιχείων. Το άρθρο 4 της εν λόγω οδηγίας καθορίζει το περιεχόμενο που πρέπει να περιλαμβάνεται στις ετήσιες οικονομικές εκθέσεις, αλλά δεν περιλαμβάνει ρητή αναφορά στα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, σύμφωνα με τα οποία απαιτείται η κατάρτιση μη χρηματοοικονομικής κατάστασης και η κατάρτιση ενοποιημένης μη χρηματοοικονομικής κατάστασης. Κατά συνέπεια, οι εθνικές αρμόδιες αρχές ορισμένων κρατών μελών δεν έχουν νομική εντολή να εποπτεύουν αυτές τις μη χρηματοοικονομικές καταστάσεις, ιδίως όταν οι εν λόγω μη χρηματοοικονομικές καταστάσεις δημοσιεύονται σε χωριστή έκθεση, εκτός της ετήσιας οικονομικής έκθεσης, την οποία μπορούν να επιτρέπουν επί του παρόντος τα κράτη μέλη. Επομένως, είναι αναγκαίο να προστεθεί στο άρθρο 4 παράγραφος 5 της οδηγίας 2004/109/ΕΚ αναφορά στην υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας. Είναι επίσης αναγκαίο να απαιτείται από τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για τον εκδότη να επιβεβαιώνουν στην ετήσια οικονομική έκθεση ότι, εξ όσων γνωρίζουν, η έκθεση διαχείρισης συντάσσεται σύμφωνα με τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας.

Επιπλέον, δεδομένου του καινοτόμου χαρακτήρα των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών θα πρέπει να εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές προς τις εθνικές αρμόδιες αρχές για την προώθηση της συγκλίνουσας εποπτείας της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας από εκδότες που υπόκεινται στις διατάξεις της οδηγίας 2004/109/ΕΚ. Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στην εποπτεία επιχειρήσεων των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά στην Ένωση.

(80)

Προκειμένου να εξειδικευτούν οι απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα τροποποιητική οδηγία, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τη θέσπιση προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας και προτύπων για τη διασφάλιση της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (38). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να διασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(81)

Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας, η οποία θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: αξιολόγηση της επίτευξης των στόχων της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας, συμπεριλαμβανομένης της σύγκλισης των πρακτικών υποβολής εκθέσεων μεταξύ των κρατών μελών· αξιολόγηση του αριθμού των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που χρησιμοποιούν εθελοντικώς πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας· αξιολόγηση του κατά πόσον και του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει να επεκταθεί περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων, ιδίως όσον αφορά τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις τρίτων χωρών που δραστηριοποιούνται απευθείας στην εσωτερική αγορά της Ένωσης χωρίς θυγατρική επιχείρηση ή υποκατάστημα στο έδαφος της Ένωσης· αξιολόγηση της εφαρμογής των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων για τις θυγατρικές επιχειρήσεις και τα υποκαταστήματα επιχειρήσεων τρίτων χωρών που θεσπίζονται με την παρούσα τροποποιητική οδηγία, συμπεριλαμβανομένης αξιολόγησης του αριθμού των επιχειρήσεων τρίτων χωρών που διαθέτουν θυγατρική ή υποκατάστημα που υπόκεινται στις απαιτήσεις υποβολής στοιχείων σύμφωνα με την οδηγία 2013/34/ΕΕ· αξιολόγηση του μηχανισμού επιβολής και των σχετικών κατώτατων ορίων που καθορίζονται στην οδηγία 2013/34/ΕΕ· αξιολόγηση του κατά πόσον και πώς μπορεί να διασφαλιστεί η προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στην υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας που δημοσιεύουν οι επιχειρήσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας.

Η έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας θα πρέπει να δημοσιευθεί έως τις 30 Απριλίου 2029 και στη συνέχεια ανά τριετία και θα πρέπει να συνοδεύεται, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, από νομοθετικές προτάσεις. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2028, η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει και να υποβάλει έκθεση σχετικά με το επίπεδο συγκέντρωσης της αγοράς διασφάλισης της βιωσιμότητας. Η επανεξέταση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα εθνικά καθεστώτα που ισχύουν για τους ανεξάρτητους παρόχους υπηρεσιών διασφάλισης και να αξιολογεί εάν και σε ποιο βαθμό τα εν λόγω εθνικά καθεστώτα συμβάλλουν στο άνοιγμα της αγοράς διασφάλισης. Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2028, η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει πιθανά νομικά μέτρα για τη διασφάλιση επαρκούς διαφοροποίησης της αγοράς διασφάλισης της βιωσιμότητας και κατάλληλης ποιότητας υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας. Η έκθεση σχετικά με το επίπεδο συγκέντρωσης της αγοράς διασφάλισης της βιωσιμότητας θα πρέπει να διαβιβασθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2028 και να συνοδεύεται, εάν κριθεί σκόπιμο, από νομοθετικές προτάσεις.

(82)

Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας τροποποιητικής οδηγίας δεν μπορούν να επιτευχθούν ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας του άρθρου 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα τροποποιητική οδηγία δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

(83)

Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 537/2014, η οδηγία 2004/109/ΕΚ, η οδηγία 2006/43/ΕΚ και η οδηγία 2013/34/ΕΕ θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως.

(84)

Η ΕΚΤ κλήθηκε να γνωμοδοτήσει και εξέδωσε γνώμη στις 7 Σεπτεμβρίου 2021,